روند طراحی ایمپلنت دندان در پیشگیری از شکست

ایمپلنت های دندانی که به عنوان جانشین برای دندان های از دست رفته به کار می روند، باید طوری طراحی شوند که سازگاری کافی متخصص به فرد و عوامل موفقیت را داشته باشند.

 تجزیه و تحلیل المان محدود:

شکست جراحی ایمپلنت یک مشکل نسبتا شایع است و نیاز به آنالیز و تجزیه و تحلیل اباتمنت دارد. FEA یک روش معمول در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد که به دانشمندان و مهندسان اجازه می دهد که مطالعات کافی درباره ی استخوان فک و جزئیات ایمپلنت را داشته باشند.، همچنین این اجازه را برای درک چگونگی به کاربردن طراحی ایمپلنت به منظور عملکرد درست در محدوده ی فیزیولوژیکی FEA را به آن ها می دهد.FEA یک مدل سه بعدی کامپیوتری می باشد که به طور گسترده برای پیش بینی ویژگی های اطراف ایمپلنت که تحت تاثیر ابعاد ایمپلنت و ویژگی های بیومکانیکی در اتصال ایمپلنت و استخوان می باشد، به کار برده می شود.

تکنولوژی طراحی و تولید به وسیله ی کامپیوتر:

ایمپلنت ها و اباتمنت ها دستخوش تغییرات فراوانی شده و تا به امروز شکل پیچیده ایمپلنت ها و اباتمنت ها مورد استفاده قرار می گرفته، روش های CAD/CAM نیز امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، مزایای این تکنیک دقت زیاد و زمان اندک برای تولید بخش های مختلف می باشد.

میکرو ریخته گری:

با استفاده از ذوب فلزات که به صورت تکنیک ماکروساختار ریخته می شود می تواند ساختارهای کوچک و جزئیات هندسی پیچیده را در محدوده ماکرو متری تولید کند.

مزیت آن هزینه ی نسبتا کم و مقیاس پذیری به تعداد زیادی از اقلام تکی می باشد.

میکروسکوپ الکترونی:

گاهی مطالعه تاثیر ترکیب فاز لایه اکسید سطحی اهمیت دارد، از آنجایی که لایه اکسید بسیار نازک است، و بسیاری از تکنیک ها برای سطوح صاف مورد استفاده قرار می گیرند، تحلیل ایمپلنت های پیچیده هندسی که سطح زبر آن ها افزایش یافته بسیار دشوار می باشد.

تکنیک های ماکروسکوپی مثل میکروسکوپ الکترونی با وضوح بالا امکان اندازه گیری پارامترهای شبکه را افزایش می دهد. همچنین از پارامترهای الکترونی می توان برای شناسایی فاز در ویژگی های نانو استفاده کرد.

ایمپلنت های مبتنی بر نانوتکنولوژی:

رویکردهای ایمپلنت های نانوتکنولوژی نیازمند روش های نوین پردازش ماده در مقیاس اتمی می باشد.

در حال حاضر تحقیقات گسترده در زمینه ی تکنیک هایی برای تولید ایمپلنت های مبتنی بر نانوتکنولوژی در حال توسعه می باشند، 

گرایش های مبتنی بر نانو برای کاشت ایمپلنتشامل اصلاح زبری سطح در مقیاس نانو برای افزایش جذب پروتئین و سلول های چسبنده پوشش های کلسیم فسفات و شرکت در فاکتورهای رشد برای سرعت بخشیدن به روند بازسازی استخوان می باشد.