ایمپلنت فوری و مزایای استفاده از cnt

امروزه دانشمندان از ماده ای در پایه ایمپلنت استفاده می کنند که خاصیت ضدباکتری دارد.

دیگر مزایای این  ماده دارورسانی است که می توانند آنتی بیوتیک ها را به محلی که قرار است ،برسانند تا بهبود یابند ،این ماده cnt نام دارد.

ما در این مقاله علمی این ماده را به طور کامل معرفی کرده ایم.

ایمپلنت و التهاب لثه کاربرد نانو اسپری

سیگار کشیدن یکی از عواملی است که موجب شکست درمان ایمپلنت می شود

رعایت نکردن بهداشت نیز موجب التهاب اطراف ایمپلنت می شود

باید به گونه  ای از تجمع باکتری اطراف پایه ایمپلنت جلوگیری کرد

نانو اسپری ها این عمل را انجام می دهند 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

ایمپلنت های دندان برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند، این ایمپلنت ها شبیه پیچ و استوانه ای شکل می باشند، جنس ایمپلنت ها از تیتانیوم و یا آلیاژهایی از جنس تیتانیوم می باشند.

نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت ۹۰ تا ۹۵ درصد می باشد ، مشکلاتی مثل التهاب اطراف ایمپلنت می تواند منجر به شکست ایمپلنت شود، این التهابات به چندین عامل وابسته هستند مثل بهداشت دهانی نامناسب، آمادگی ژنتیکی، سیگار کشیدن یا آلودگی هایی که حین جراحی وجود دارد.

می توان گفت تجمع باکتری روی سطح پایه ایمپلنت باعث تولید التهاب در بافت ایمپلنت می شود و این التهابات تحلیل استخوان را به همراه داشته و در نهایت باعث شکست کاشت دندان می شود.

استفاده از آنتی بیوتیک هایی مثل prophylaxis می تواند از این مشکلات و عوارض جلوگیری کند. ولی استفاده بیش از حد از آن ها عوارض جانبی مثل مقاومت باکتری یا عفونت و مسمومیت آنتی بیوتیکی به همراه دارد.

یکی از رویکردهایی که دانشمندان جهت رفع این مشکل به آن پرداخته اند ، پوشش ایمپلنت و اصلاح سطح آن است که نتایج قابل قبولی نیز به همراه داشته است.

پوشش های ضدباکتری چندمزیت نسبت به آنتی بیوتیک دارند، مثل کاهش چسبندگی باکتری به سطح و افزایش سرعت ادغام ایمپلنت با استخوان.

یک نوع تکنولوژی به نام نانو اسپری خشک ساخته شده که در اعمال پوشش و اصلاح سطح ایمپلنت استفاده می شود.

ویژگی های این نوع اسپری به این صورت است: ۱) قادر به تولید ذرات خیلی ریز می باشد ۲) جریان گاز به جهت خشک کردن دارای جمع کننده الکترواستاتیکی که قادر به جدا کردن ذرات خشک از جریان گاز می باشند.

هدف این پژوهش تهیه نانو پوشش زیست سازگار و ضدباکتری برای ایمپلنت های دندانی است، در این پژوهش از پلیمر زیست تخریب پذیر و زیست سازگار PLGA استفاده شد.

این پلیمر کاربرد داروسازی و اصلاح سطحی ایمپلنت را بر عهده دارد همچنین از NORFLOXACINAL به عنوان آنتی بیوتیک استفاده شد ، از این نانو پوشش ها آزمون های مختلف گرفته شد تا میزان دارورسانی و شدت رها کردن دارو و همچنین تغییرات سطحی آن ها بررسی شود.

برای تعیین خواص ضد باکتری بودن آن ها با استفاده از نانو اسپری نانو ذرات برروی دیسک کوچک تیتانیومی اعمال شد و تست های بیولوژیکی برای کشت سلولی و کشت باکتری و تغییرات مورفولوژیکی انجام شد.

نتایج بدین گونه بود که هر چه مقدار آنتی بیوتیک بیشتر می شد ، قدرت مقابله با باکتری این نانوپوشش افزایش پیدا می کرد.

دو غلظت مختلف NFX یکی نزدیک به صفر درصد و یکی ۵ درصد مورد استفاده قرار گرفت، دیده شد در  قسمت بالایی نمونه، که دارای ۵ درصد NFX بود ، رشد سلول ها بسیار غیر عادی می باشد، که این به دلیل غلظت بالای آنتی بیوتیک می باشد،

پوشش PLGA  که حاوی ۵ درصد آنتی بیوتیک بود توانایی مبارزه با باکتری بهتری را داشت، هم چنین زبری سطح آن ایده آل بود چرا که برهمکنش مناسبی با سلول ها داشت. علاوه براین نرخ رهایش دارو در این پوشش متناسب بود.

این نتایج نشان دهنده اهمیت غلظت در نانو پوشش می باشد چرا که با تنظیم آن مرزی بین درمان و سمیت به وجود آمد.

نتیجه گیری:

این پژوهش ثابت کرد که می توان با نانو اسپری نانو پوششی با قابلیت مقابله با باکتری به وجود آورد . این تکنولوژی جدید امکان تولید نانو ذرات و پوشش دادن ایمپلنت در یک مرحله را فراهم کرد.

این نانو پوشش ها قادر به رهایی معقول در بدن می باشند تا نیازی به آنتی بیوتیک نباشد.

جدیدترین تکنولوژی ایمپلنت و کاربردهای آن

اگر ایمپلنت در موقعیت درست خودش قرار بگیردهم عملکرد مناسبی دارد و هم زیبایی به همراه دارد.

هدف از پیشرفت تکنولوژی در جراحی ایمپلنت این است که زمان جراحی ایمپلنت کوتاه می شود و جراحی ایمپلنت با موفقیت انجام می شود

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب 

ایمپلنت دندان تاریخچه طولانی و موفقیت آمیز در جایگزینی دندان از دست رفته دارد، چند دهه است که جراحان دندانپزشک، ایمپلنت های دندان را جایگزین کرده و نتایج مثبتی را کسب کرده اند، پیشرفت های جدید در تکنولوژی دندانپزشکی باعث به وجود آمدن نتایج مثبت شده که این نتایج، درمان های دندانپزشکی را از خوب به عالی تبدیل کرده است.

عملکرد ایمپلنت های دندان چگونه است؟

ایمپلنت های دندانی انقلابی را در دندانپزشکی به وسیله ی جایگزینی دندان از دست رفته که بسیار شبیه دندان طبیعی است ایجاد کرده اند، ایمپلنت تنها جایگزین دندان طبیعی است که نبود ریشه را نیزجبران می کند، زیرا در سایرافرادی که دندان از دست رفته دارند تنها قسمتی از دندان که نمایان است جانشین می شود.

در صورتی که اتصال ایمپلنت به استخوان وجود نداشته باشد، در این صورت برای جایگزینی از دندان های مجاور جهت پشتیبانی استفاده می شود، که معمولا باعث آسیب به دندان های مجاور می شود،.

پایه های ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرند، این سیستم جایگزین ریشه دندان طبیعی می شود که کاربردهایی برای افرادی که یک دندان، تعدادی دندان و یا همه دندان های خود را از دست داده اند خواهند داشت.

مهم ترین فاکتور در موفقیت ایمپلنت دندان:

در صورتی که ایمپلنت در محل درستی قرار بگیرد، می تواند هم از لحاظ زیبایی و هم عملکرد رضایت کافی را ایجاد کند، و طول عمر بالایی داشته باشد، مطالعات نشان داده که وقتی نتیجه کاشت ایمپلنت از لحاظ عملکرد و زیبایی قابل قبول خواهد بود که ایمپلنت در مکان سه بعدی مناسبی قرار گرفته باشد .

چگونه پیشرفت تکنولوژی موفقیت های جراحی را بهبود می بخشد؟

هدف از تکنولوژی این است که روش های جراحی موجود قابل پیش بینی تر و کارآمدتر باشد.

قابل پیش بینی بودن به این معنی است که دراین روش میزان موفقیت بهبود می یابد و خطرات کمتری متوجه جراحی شده و نتایج از قبل قابل حدس زدن می باشد.

کارآمدتر، به این معنی است که هیچ کس تمایل ندارد زمان زیادی در دندانپزشکی صرف کند، روش جراحی کارآمد باعث کم شدن درد پس از جراحی و بهبود سریع تر می شود.

تکنولوژی دندانپزشکی جهت دستیابی به موفقیت مطلوب:

با استفاده از تکنولوژی های جدید مثل سیستم های هدایتگر جدید ، دقیق ترین محل قرار گیری ایمپلنت در دسترس قرار گرفته و مطالعات نشان داده قرارگیری ایمپلنت به وسیله این تکنولوژی از قرارگیری ایمپلنت به صورت دستی توسط جراح دقیق تر است.

مزایای آن عبارتند از:

مدت زمان رفت و آمد به دندانپزشکی کوتاه می شود

برش محل جراحی کاهش می یابد

درد وتورم پس از جراحی کم می شود

ترمیم سریع تر اتفاق می افتد

نرخ موفقیت طولانی مدت می شود

ایمپلنت با جراحی سینوس ونرخ موفقیت درمان

به دلیل اینکه ارتفاع فک استخوان بالا کم است ،یک روش درمانی ساده این است که ایمپلنت با ارتفاع کوتاه ساخته شود

از مزایای این روش می توان هزینه کمتر،مراحل جراحی کمتر ودر نهایت عوارض کمتر را نام برد

روش های دیگر برای کاشت ایمپلنت در فک بالا پیشنهاد شده است که در ادامه مطلب خواهید خواند

کاشت ایمپلنت در ناحیه فک بالا، معمولا یک چالش در دندانپزشکی است، ارتفاع محدود استخوان به خاطر بزرگ شدن سینوس و تحلیل لبه ی استخوان مانع کاشت ایمپلنت می شود، به منظور جبران تحلیل استخوان چندین روش درمان مطرح شده است.

یکی از کم تهاجم ترین راه کارها کاشت ایمپلنت با طول کوتاه است، زمان جراحی کمتر، هزینه کمتر، مراحل جراحی کمتر و عوارض کمتر می شود.

روش درمانی جایگزین دیگر استفاده از استخوان باقیمانده که در بسترهای آناتومیکی مثل قسمت جلویی فک، جلوی گونه، ptergomaxillary، وجود دارد، استفاده از ایمپلنت های زایگوماتیک یا ایمپلنت های تریگویید که ادغام شده با ایمپلنت های قسمت های جلویی هستند و هردوی این ها نتیجه ی خوب و نرخ موفقیت بالایی را شامل شدند.

شامل دو روش است:

دریچه های جانبی و نواحی برشی.

تقویت سینوس ابتدا در سال ۱۹۸۰ توسط boyne مطرح شد . زمانی که تحلیل استخوان بسیار شدید است که حتی اجازه ی کاشت ایمپلنت های کوتاه و پایداری آن را نمی دهد، تقویت سینوسی انجام می شود. تقویت نواحی برشی زمانی که تحلیل کمتر است و امکان کاشت ایمپلنت با پایداری هست انجام می گردد. هردوروش نرخ موفقیت بالایی مشابه با ایمپلنت های کاشته شده بدون پیوند داشتند.

سینوس فک بالا شکل هرمی دارد که در حفره های کناری بینی قرار دارد، سینوس ها با اپیتلیوم های تنفسی پوشانده شده اند، که وظیفه انتقال ترشحات مایع را بر عهده دارند. پوشش حفره سینوس فک را غشا scheiderian می نامند. سلامت این غشا در عملکرد و فرآیند تقویت سینوس بسیار تاثیرگذاراست و از برخی مشکلات جلوگیری می کند. اگرچه سوراخ شدن غشا از معمول ترین اتفاقاتی است که در ۱۵٫۷ درصد موارد رخ می دهد. برخی شواهد حکایت از آن دارند که سوراخ شدن این غشا اثرات زیان باری برروی ایمپلنت نخواهد داشت. در واقع زمانی که سوراخ شدن غشا اتفاق افتاد، نیاز به استخوان بزرگی است . پس نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت در سینوس های سالم و سوراخ تفاوت آنچنانی ندارد.

اما نفوذ ایمپلنت های کاشته شده به سینوس ها از طریق حفرات غشا schneiderian منجر به عوارض نامطلوبی شده است.

اما این پدیده به شکل مناسبی ارزیابی شده است.

هدف این پژوهش ارزیابی نرخ موفقیت ایمپلنت هایی است که به داخل حفرات سینوس ها نفوذ می کنند.

آیا نفوذ ایمپلنت به داخل حفره سینوسی هنگام دریل کردن یا قرارگیری ایمپلنت تاثیری بر روی موفقیت کاشت دندان دارد؟

در جواب به این سوال تحقیق جامعی برروی مقالات در این زمینه انجام نشده است.

بزرگ شدن سینوس فک و تحلیل استخوان مرزی پس از کشیدن دندان رخ می دهد که می تواند با قرارگیری ایمپلنت سازش داشته باشد. همچنین کشیده شدن ایمپلنت به داخل حفره سینوسی امری مرسوم

است، زمانی که ایمپلنت کمتر از ۲ میلی متر به حفره سینوس نفوذ می کند، ماده مخاطی سینوس بلافاصله آن را می پوشاند. در مواردی که ایمپلنت با سینوس برخورد دارد و غشا آن را سوراخ نمی کند امکان تشکیل استخوان جدید بالای ایمپلنت وجود دارد، اما زمانی که نفوذ ایمپلنت به سینوس بیشتر از ۲ میلی متر است، غشا قادر به ترمیم نیست خرابی های آن برروی سطح ایمپلنت جمع می شوند که می تواند منجر به سینوزیت گردد.

اما عوارض دراز مدت جمع شدن خرابی های غشا برروی ایمپلنت و سوراخ شدن غشا تاکنون ارزیابی نشده است.

در این پژوهش میزان فرورفتگی های مختلف ایمپلنت در طولانی مدت بررسی گردیده است.

نتایج بدین صورت بود که نرخ موفقیت از نفوذهای بالای ۴ میلی متر و پایین ۴ میلی متر تفاوت آنچنانی ندارد، و به ترتیب ۹۸٫۵ درصد و ۹۹٫۵ درصد می باشد.

نتیجه دوم این پژوهش تحلیل عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی نفوذ ایمپلنت به داخل سینوس است، عوارض درمانگاهی بین پژوهش های مختلف بین ۵ تا ۱۴٫۳ درصد تغییر می کند. اصلی ترین عارضه درمانگاهی خونریزی از بینی بوده است که در واقع جز عوارض خفیف محسوب می شود.

عوارض رادیولوژیکی نیز تقریبا پایین بود و ۱۴٫۸ گزارش شد. معمول ترین عارضه ضخیم شدن غشا سینوس بود. این نتایج با پژوهش jung و همکارانش برروی سگ مطابقت داشت. او پس از ۶ ماه پیگیری فهمید که فرورفتن ایمپلنت به حفره سینوسی باعث آسیب پذیری در آن ناحیه نمی شود.

و هیچگونه تاثیر فیزیولوژیکی در آن ناحیه ندارد.

این پژوهش دارای محدودیت هایی است که اولین آن نبود گروه شاخص است چرا که نیاز است نتایج و عوارض قرارگیری ایمپلنت در استخوان خودی را با استخوان پیوند دهنده مقایسه کرد.

دومی نوع پژوهش های بررسی شده است که مربوط به گذشته هستند.

سومی نبود روش ارزیابی مناسب برای مقدار دقیق فرورفتن ایمپلنت به داخل سینوس است و اینکه آیا غشا سوراخ شده است یا نه. پژوهش های آینده می بایست بر روی مطالعه تصادفی روش های پیوندی تمرکز کند و میزان عوارض و رضایت بخشی بیماران را بررسی کند. علاوه بر این امکان قرار دهی ایمپلنت با طول کوتاه به منظور جلوگیری از ورود سینوس نیز جالب به نظر می آید.

نتیجه گیری:

این پژوهش نشان داد ورود ایمپلنت به حفره سینوسی بدون ماده پیوند دهنده تاثیری بر روی نرخ موفقیت آن ندارد. نرخ موفقیت آن ۹۵٫۶ درصد است و ربطی به میزان ورود نیز ندارد. (کمتر از ۴ میلی متر یا بالاتر).

ورود ایمپلنت به حفره سینوسی عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی را تحت تاثیر قرار نداد.

هم چنین تحقیقات گسترده ای می بایست در دستور کار قرار گیرد تا روش های مختلف را در مکان و شرایط بررسی کند و نتایج آن ها را مقایسه کند.

کاشت دندان بدون ایمپلنت با جدیدترین روش

روش های مختلفی برای رفع بی دندانی وجود دارد،بهترین راه حل کاشت ایمپلنت  است

روش جدیدی که به تازگی انجام می شود ،کاشت دندان بدون ایمپلنت است

ما در این مقاله علمی تمامی توضیحات مربوط به کاشت دندان را ارائه داده ایم 

به همراه ویدیو

چناچه می خواهید یک یا چندین دندان خود را جایگزین کنید، انتخاب های متعددی پیش روی شماست که در اینجا به آن ها می پردازیم. این انتخاب ها و تصمیم ها بسیار مهم هستند چرا که دندان از دست رفته نه تنها زیبایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه در بهداشت دهانی نیز موثر است.

انتخاب اول این است که جایگاه دندان از دست رفته به حال خود گذارده شود. اولین پیامد این انتخاب تحلیل استخوان است. وقتی هیچ دندانی برای تحریک استخوان های مجاور وجود نداشته باشد اتفاق بدتری می افتد. چراکه دندان شما می بایست جایی را لمس کند، پس دندان مخالف (بالایی یا پایینی همان موقعیت) تا جایی پایین می آید که یک نقطه ی تماس پیدا کند و به داخل حفره ی خالی می رود. اگر در قسمت عقبی فک باشد جویدن سخت تر می شود چرا که مجبورید با طرف دیگر فک بجوید. این کار نیز موجب ساییدگی در طرف دیگر دندان می شود.

انتخاب بعدی پل دندانی است که جز گزینه های پرطرفدار است. معمول ترین پل مورد استفاده پل سه تایی است که در آن یک روکش یا پروتز دندان به جای دندان از دست رفته قرار گرفته و توسط دندان های کناری نگه داشته می شود. دندان های کناری می بایست سالم باشند. ابتدا دندان های مجاور تراشیده شده و به عنوان پایه دندان جدید مورد استفاده قرار می گیرند. چون ریشه ی دندان جایگزین نشده، تحلیل استخوان به مرور زمان اتفاق می افتد. مدت زمان ماندگاری پل ها بین ۸ تا ۱۰ سال است.

انتخاب سوم ایمپلنت ها هستند. در فرآیندکاشت دندان ریشه ی دندان از دست رفته با پایه فلزی جایگزین می شود و در ادامه تاج سرامیکی به آن متصل می شود. ایمپلنت ها مزیت های متعددی دارند. از همه مهم تر اینکه ریشه دندان جایگزین شده، از تحلیل استخوان جلوگیری شده و دندان های مجاور نیز آسیب نمی بینند.علاوه بر این ایمپلنت ها تا ۴۰ سال ماندگاری دارند.

اما ایمپلنت ها نیز معایب خود را دارند، جای گذاری پایه ایمپلنت در فک، نیازمند جراحی چند مرحله ای است، همچنین دریل کردن با سرعت بالا مهارت زیادی را می طلبد، قرارگیری ایمپلنت نیازمند چندین مرحله ویزیت و جراحی است.

ابتدا دندان اصلی خارج شده، سپس با دریل استخوان فک سوراخ شده و ایمپلنت جای گذاری می شود، این فرآیند نیز نیازمند زمان بهبودی است تا ایمپلنت به استخوان اطراف جوش بخورد، پس از ۳ الی ۶ ماه اباتمنت بر روی آن قرار داده می شود، تا روکش دندان به آن متصل شود.فرآیند کامل معمولا بین ۹ ماه تا ۱ سال طول می کشد.

در سیستم جدید جایگزینی دندان همه فوائد کاشت ایمپلنت وجود دارد و معایب آن نیز حذف شده اند، چرا که دندان جایگزین شده کپی برداری شده از دندان اصلی است، و بلافاصله بعد از برداشتن دندان اصلی بدون سوراخ کردن یا دریل کردن جایگزین می شود، در حین فرآیند بازسازی استخوان و چسبیدن به ریشه جدید یک محافظ موقتی به منظور زیبایی و محافظت به دندان مجاور متصل می شود، تقریبا ۶ ماه بعد، محافظ موقتی با روکش دائمی دندان جایگزین می شود که مشابه دندان اصلی می باشد، اگر سیستم جایگزینی دندان بسیار ساده است و مزایای بسیاری نسبت به ایمپلنت دارد اما فقط زمانی قابل اجرا است که دندان اصلی همچنان در جای خود وجود داشته باشد.

در ویدئو  فرآیند کلی انجام این کار نشان داده شده است.