پس از جراحی ایمپلنت از نوشیدن مایعات با نی خودداری کنید

زیرا باعث می شود لخته خون در محل جراحی شل شود

و خونریزی اتفاق بیوفتد

دیگر نکاتی که باید پس از کاشت دندان رعایت کنید را در ادامه مطلب خواهید خوند

پس از جراحی بروز درد، تورم، کبودی و خونابه امری طبیعی است که با رعایت توصیه های زیر علائم تا حد زیادی کنترل خواهند شد.۱) استراحت

در ساعات باقی مانده از روز پس از عمل جراحی دراز کشیده و استراحت کنید، در ۲۴ ساعت اول سر خود را کمی بالاتر از بدن قرار دهید.

پس از انجام کاشت دندان سرگیجه به سراغ فرد می آید و از این رو به آرامی از یک وضعیت به وضعیت دیگر حرکت کنید.

از انجام تمرینات ورزشی شدید تا ۴۸ ساعت پس از جراحی ایمپلنت دندانی بپرهیزید.

از حرکاتی که باعث کشیده شدن بافت می شوند مانند باز کردن زیاد دهان و لبخند زدن خودداری کنید.

۲) آنتی بیوتیک

بیمار باید تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده را برای جلوگیری از عفونت در محل جراحی مصرف کند.

۳) دهانشویه

بیمار باید استفاده از دهانشویه تجویز شده توسط پزشک را در کنار شستشو با آب نمک انجام دهد.

نکته: بعضی از دهانشویه ها اگر مدت طولانی استفاده شوند عوارض دارند و باعث تیرگی دندان ها نیز می شوند، بنابراین پس از پایان دوره تجویز شده دهانشویه را قطع کنید.

۴) یخ

در اسرع وقت یک کیسه یخ را به صورت متناوب برروی صورت خود در محل عمل قرار دهید .(یعنی ۱۰ دقیقه پک را بگذارید و ۱۰ دقیقه را بردارید)

استفاده از بسته های یخ برای ۲۴-۴۸ ساعت اول پس از جراحی به راحتی شما و به حداقل رساندن تورم کمک خواهد کرد.

۵) خون ریزی:

برای کنترل خونریزی بیمار باید گاز استریل که پزشک در ناحیه قرار داده برای مدت یک ساعت با فشار نگه دارد و بعد از دور انداختن گاز، شستشوی دهان با ملایمت انجام شود و از مایعات خنک استفاده شود و از دستکاری زخم و کندن لخته ی خون اجتناب شود .

۶) غذا خوردن:

بعد از برطرف شدن بی حسی از مواد غذایی سرد مانند بستنی استفاده نمایید. حداقل تا ۴۸ ساعت پس از عمل جراحی از خوردن غذاهای سفت و شستشوی دهان با مایعات گرم اجتناب کنید. از خوردن غذاهای پرادویه و بسیار داغ و بسیار سرد و غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی اجتناب کنید.

۷) مایعات:

مایعات خنک به مقدار زیاد در اسرع وقت مصرف شود، ۶ الی ۸ لیوان آب در طول ساعات باقی مانده از روز بعد از عمل بنوشید.

از نی نوش برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید زیرا ممکن است مکیدن سبب شل شدن لخته ی خون در محل عمل شده و سبب خونریزی می شود. شیر سرد بهترین منبع غذایی در طول چند ساعت پس از جراحی است، علاوه بر مایعات بدن و مواد مورد نیاز اولیه برای ترمیم را در اختیار بدن قرار می دهد.

۸) سیگار کشیدن:

سیگار کشیدن، بهبود و ترمیم را به تاخیر می اندازد و سبب افزایش ناراحتی و درد می شود، ممکن است به خونریزی و ایجاد عفونت در محل جراحی کاشت ایمپلنت دامن زند. عامل مهم افزایش شدت و گسترش بیماری های لثه است.

سیگار باعث کاهش جریان خون لثه می شود بنابراین عمر ایمپلنت ها را ۵۰ درصد کم می کند.

۹) الکل:

هرگز در زمان مصرف داروهای ضد درد الکل مصرف نکنید، ایمپلنت در واقع یک عضو مصنوعی می باشد که داخل بافت استخوان و لثه کاشته شده بنابراین نسبت به دندان طبیعی بسیار آسیب پذیرتر است. اجتناب از رژیم غذایی خیلی سخت و رعایت بهداشت دقیق (استفاده ی مرتب از مسواک و نخ دندان و واترجت و ..) جهت سلامت و حفظ طولانی مدت ایمپلنت ها الزامیست .

همچنین چکاپ های بعد از ایمپلنت باید به صورت مادام العمر انجام شود ( تاریخ چکاپ ها پس از تحویل پروتز به این صورت می باشد: ۳ ماه بعد از تحویل پروتز. ۶ ماه بعد از چکاپ اول. یکسال بعد از چکاپ دوم و بعد از آن به فاصله یکسال ).

جهت چکاپ طبق تاریخ از طرف مجموعه با بیمار تماس گرفته خواهد شد.

انواع ایمپلنت دندان و روش های جایگزینی آن

برای قرار دادن ایمپلنت 2 نوع روش وجود دارد

در روش اول پایه ایمپلنت در استخوان فک قرار میگیرد

و بعد از گذشت چند ماه اباتمنت و روکش بر روی پایه ایمپلنت گذاشته می شود

روش دوم را در پایین صفحه مشاهده کنید

امروزه اشکال مختلفی از ایمپلنت به منظور اینکه متقاضیان آن راحت تر تصمیم بگیرند، وجود دارد: مینی ایمپلنت ها و سایر ایمپلنت های معمولی.

به طور کلی دو فرآیند کلی برای قرار دادن ایمپلنت دندان موجود است: تک مرحله ای و دو مرحله ای.

در تک مرحله ای پس از اینکه در منطقه بی دندانی بی حسی انجام شد، ایمپلنت به صورت مستقیم در داخل فک قرار می گیرد یعنی این فرآیند طی یک مرحله جراحی انجام می شود، اما در جراحی کاشت دندان به صورت دو مرحله ای، ابتدا ایمپلنت در داخل فک قرار داده شده و سپس یک زمان مشخص برای ادغام بین ایمپلنت و استخوان لازم است، یعنی ابتدا لثه برش داده شده و استخوان دریل می شود، ایمپلنت قرار داده شده و دوباره بسته می شود و مدت زمانی را برای قرار گیری اباتمنت و روکش باید صبر کنیم، بعد از گذشت این مدت کاور اسکرو از روی آن برداشته می شود و به جای آن قطعه ای به نام هیلینگ قرار داده می شود سپس بعد از گذشت مدتی و شکل گیری لثه، اباتمنت بر روی آن ها قرار داده می شودو سپس روکش نهایی گذاشته شده و این فرآیند به پایان می رسد.

در اوردنچرهایی که بر روی ایمپلنت قرار داده می شود، کلاهک هایی برروی دنچر ها وجود دارد و دارای سایزهای مختلفی می باشد و با رنگ های مختلف بر اساس سایز مشخص شده اندو می توان بسته به سن بیمار میزان محکم شدن آن را تنظیم کرد،مثلا در بیماران مسن تر می توان شل تر و در بیماران جوان تر محکم تر تنظیم کرد .

همچنین افرادی هستند که از اووردنچرهای ثابت استفاده می کنند که در این موارد دندان مصنوعی توسط پیچ در فک ثابت می شود.

همچنین دندان مصنوعی های معمولی دارای کام هستند، که در فک بالا اجازه چشیدن طعم و مزه غذا را نمی دهد. به همین دلیل دنچرهای بر پایه ایمپلنت کام را ندارد و چشیدن مزه غذا و حس کردن به راحتی انجام می شود.

ایمپلنت وتاثیراسیدبرروی استخوان اطراف پایه آن

با پیشرفت علم و تکنولوژی در زمینه کاشت دندان به دنبال راهی هستند تا بتوانند بقای ایمپلنت را افزایش دهند

هرچه استخوان سازی اطراف ایمپلنت بیشتر انجام شود،و پایه ایمپلنت و استخوان بیشتر با یک دیگر ادغام شوند،عمر ایمپلنت افزایش خواهد یافت

در این مطلب در مورد تاثیر اسید هیالورونیک در کاشت دندان صحبت خواهیم کرد

طبق تعریف brenmark و همکارانش ادغام به این معنی است که مکانیزمی که در آن ایمپلنت های تیتانیومی و بافت زنده استخوانی بدون هیچ گونه التهابی بهبود پیدا می کنند.

Albre kesson و همکارانش تماس مستقیم بین ایمپلنت ها و استخوان زنده تعریف کرده و zab ادغام را تماس بین یک استخوان و ایمپلنت می داند که در آن تماس هیچ گونه علاومی از بیماری وجود ندارد.

ادغام ایمپلنت های دندانی بسیار مهم است و شامل چندین پاسخ بافتی جانبی است که شامل التهاب، توسعه عروق جهت رشد سلول های سرطانی، تحلیل استخوان، رشد استخوان و پس از آن در واقع فاز مدل کردن می باشد.

ابتدا خون حفره استخوان را پر می کند سپس اجزا سلولی خون مثل گلبول های قرمز، ترومبوسیت ها، و گلبول های سفید به سمت استخوان حرکت می کنند.

ناحیه تماس ایمپلنت و لخته خون فیبرین شکل می گیرد و بیش تر می شود، ماتریس موقت بر روی شبکه فیبرینی شکل می گیرد تا مرحله اول ادغام پایان یابد.

تحقیقات در راستای اصلاحات پیشرفته سطح ایمپلنت شامل تکنولوژی های در مقیاس نانویی و میکرویی انجام می شود.

اصلاحات جدید و پیچیده سطح، روش های متنوعی را در مقیاس نانو و میکرومتر فراهم کرده اند. بعضی از این سطوح دارای عوامل تحلیل و رشد استخوان هستند شامل کلاژن، پروتئین های تغییر شکل دهنده استخوان و عوامل انتقال مثل اسید هیالورونیک هستند که این مواد را به سطح ایمپلنت می آورند.

اسید هیالورونیک یک گلایکو آمینو گلاکون است که دارای پلی ساکارید های خطی است که از دو زنجیر مونوساکارید تشکیل شده است.

یکی از اجزای رایج ماتریس های خارج سلولی است که در همه ی موجودات زنده یافت می شود و نقش بسیار مهمی در بهبود یافتن ظاهری بافت ها مشاهده شد که موجب افزایش مهاجرت سلولی، چسبندگی، تکثیر، تفکیک و تشکیل استخوان می شوند.

ما فرض کرده ایم که اسید هیالورونیک تاثیرات مطلوبی بر روی تغییر شکل و بهبود بافت ها می گردد و هم چنین برروی ادغام ایمپلنت های دندانی نیز موثر هستند. هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر این ماده بر روی ایمپلنت های دندانی در فک پایین تعدادی خرگوش می باشد.

روش ها و تجربیات:

این پژوهش با همکاری تیم تحقیقاتی دانشگاه kirrikle انجام شد و در آن ۱۰ خرگوش نیوزیلندی با سن ۱۰ هفته و وزن ۲٫۵ تا ۳ کیلوگرم استفاده شد.

روش جراحی:

ابتدا بیهوشی کامل انجام شد ، برش استخوان به طول ۲٫۵ سانتی متر موازی لبه پایینی فک پایین انجام شد، ایمپلنت های دندانی با قطر ۲ میلی متر و طول ۴ میلی متر طراحی شدند، دو حفره جهت کاشت ایمپلنت درفک آماده شد. یک ایمپلنت در حفره جلویی برای ایجاد شرایط عادی و دیگری در حفره عقبی که دارای ژل هیالورونیک اسید بود قرار داده شدند. حیوان ها پس از دو ماه کشته شدند.

فک ها جدا شدند و درون محلول ۱۰ درصد فرمالدهید قرار داده شدند، سپس تمامی نمونه ها دارای ایمپلنت و بافت های سخت مجاور درون بافرفرمالدهید۴درصد قرار گرفتند.

از نمونه ها عکس های دیجیتالی تهیه شد و سپس ابعاد و اشکال آن ها توسط کامپیوتر بررسی شد، تماس بین ایمپلنت و استخوان ، استخوان- استئوئید در هر قسمت از بافت با اندازه گیری طول ایمپلنت درتماس با استخوان، استخوان معدنی و استئوئید انجام می گردد. ارزیابی میزان تماس استخوان و ایمپلنت از روی تماس مستقیم استخوان معدنی و سطح تیتانیوم صورت می پذیرد.

نتایج:

جراحی به شکل موفقی بر روی حیوانات انجام گرفت و هیچ گونه کاهش وزن آشکاری در آن مشاهده نشد، پس از کشتن حیوانات ۳ تا از ایمپلنت های معمولی ناموفق بودند و پس از آزمایش خارج شدند.

فرآیند ادغام ایمپلنت و استخوان در همه ایمپلنت ها موفقیت آمیز بود و هیچ گونه علائمی از عفونت دیده نشد، ماتریس استئوئید و بافت های استخوانی جدید از نظر شکل و ابعاد در هردوروش بررسی شدند، بافت استئوئید و بافت استخوانی جدید در گروه دارای اسید هیالورونیک مشاهده شدند و اما تفاوت بسیار چشم گیری بین آن ها و گروه دارای ایمپلنت معمولی دیده نشد.

بحث:

اسید هیالورونیک در تکثیرومهاجرت سلول ها شرکت دارد و موجب ترمیم بافت می شود، عملکرد اصلی آن کاهش التهاب بافت در زمان بهبود یافتن زخم و حمایت از تکثیر سلول های اپیتلیال می باشد. این اسید در چشم پزشکی، پوست، ارتوپدی، علم مفاصل ، و دندانپزشکی برای اختلالات در مفاصل بین فک ها و درمان زخم های دهانی و هم چنین عمل های جراحی استفاده می شود.

هدف ما مطالعه و پژوهش بر روی تاثیر این ژل (اسید هیالورونیک) بر روی فرآیند ادغام ایمپلنت های دندانی است.

عوامل متعددی برروی بهبود استخوان تاثیر گذارند بنابراین تاثیرات مطلوبی برروی فرآیند ادغام ایمپلنت خواهند گذاشت.

اما هیچ مطالعه چاپ شده ای بر روی تاثیر واضح اسید هیالورونیک در این فرآیند کارنکرده است.

بعضی از پژوهش ها برروی تاثیرات آن برروی بهبود استخوان بوده است. یکی از جدیدترین های آن ها نشان داد که هیالورونیک اسید با جرم مولکولی بالا به شکل قابل توجهی در رشد استخوان به صورت موضعی اثر گذار است.

انگستروم و همکارانش تاثیرات این اسید برروی ارتفاع استخوان شکل گرفته و بهبود آن را مورد بررسی قرار دادند و یافته ها نشان داد که بین گونه درمان شده با اسید و بدون آن ۱ میلی متر در طول ۱۲ ماه اختلاف است.

دانشمندان نیز بهبود بهتر استخوان درمان شده با اسید هیالورونیک را نسبت به عدم حضور آن گزارش کردند.

با دانستن این مطالب راجع به این اسید در پی استفاده از آن ادغام ایمپلنت های دندانی شدیم.

نتایج نشان داد که اگر چه تفاوت چشم گیر نبودند اما گروه درمان شده با این اسید بافت استخوانی بیشتری در حوالی مرز مشترک استخوان- ایمپلنت بودند.

فرآیند ادغام ارتباط مستقیم با سطح ایمپلنت و استخوان دارد. تصاویر نشان دادند که نواحی ادغام شده در گروه دارای اسید بیشتر از گروه بدون اسید هستند.

التهاب بافت های استخوانی می تواند با روش های مرسوم اندازه گیری نیز ارزیابی شود، قرار دادن نمونه های استخوانی در متاکریلات تاثیر بسزایی در از دست رفتن کلسیم آن دارد چرا که یکنواختی را در ناحیه استخوان- ایمپلنت حفظ می کند.

Schwartz و همکارانش بیان کردند که با استفاده از رنگ آمیزی در قسمت های بافتی دارای کلسیم می توان ارزیابی اولیه مناسبی از بهبود زخم در نواحی ایمپلنت های تیتانیومی داشت

در پژوهش ها قسمت های بافتی توسط سه رنگ نشانه گذاری شده اند که رنگ نارنجی/قرمز برای استئوئید و رنگ سبز/آبی برای بافت معدنی بود.

این پژوهش چندین محدودیت دارد، یکی از آن ها نبود آزمایش های ابعادی و ظاهری در زمان های اولیه و میانی است. دیگر محدودیت ها نبود بارگذاری عملی ایمپلنت های ادغام شده است. دلیل آن استفاده از مدل حیوانی است که با تهیه ی پروتز خاص می توان بر آن غلبه کرد.

در نهایت توانستیم نشان دهیم که اسید هیالورونیک تاثیر مطلوبی بر روی بهبود بافت نرم استخوان دارد.

ایمپلنت وطریقه جداسازی روکش ازاباتمنت

آیا شکست ایمپلنت به معنی شکست درمان است؟

چگونه می توان این اتفاق را مدیریت کرد؟

چند درصد احتمال دارد در درمان کاشت ایمپلنت ،پیچ اباتمنت دچار شکستگی شود؟

ما در این مقاله علمی به این سوالات پاسخ خواهیم داد

ایمپلنت های دندانی یک روش بسیار عالی برای برخی افراد که با جایگزینی دندان از دست رفته تحولی در شکل لبخند و نحوه غذا خوردن آن ها ایجاد می شود .

ایمپلنت ها می توانند به راحتی روکش دندان که بر روی اباتمنت پیچ شده اند و یا چسبانده شده اند را نگه دارند.

با این حال این روش خالی از عوارض نیست، مثلا ممکن است اباتمنت زمانی که روکش در حال قرار گرفتن است بشکند، در صورتی که پیچ اباتمنت بیش از حد چرخانده شود دچار شکستگی می شود، و پیچ اباتمنت و کرونال که در کنار اباتمنت یا تاج دندان است و قطعه آپیکال که در فیکسچر محکم می شود را در خود نگه می دارد.

شکشتن پیچ اباتمنت یک اتفاق نادر است، شاید کمتر از ۰٫۵درصد اتفاق بیفتد، اما زمانی که شکست رخ می دهد، برای دندانپزشک بسیار ناراحت کننده است . بارگزاری اکلوزال نیروی چند جهته و متغیر است ، اگر چه ایمپلنت نیرو را به استخوان اطراف منتقل می کند، این مقدار نیرو از طریق اباتمنت به پیچ نگه دارنده منتقل می شود، در طی اعمال نیرو حرکات بسیار کوچکی در اباتمنت وجود دارد، پیچ اباتمنت می تواند این حرکات کششی و خمشی که موجب شکستگی می شود را دریافت نماید. روکش دندان عمدتا از جای خود بیرون می آید و انتهای پیچ در داخل فیکسچر ایمپلنت دندان باقی می ماند، در نتیجه لازم است که این پیچ با پیچ جدید جایگزین شود، و قرار دادن تاج دندان به صورتی که از شکستن مجدد جلوگیری شود نیز مورد نیاز است.

روش های مختلفی وجود دارد که به جهت مدیریت پیچ اباتمنت شکسته کاربرد دارد، مانند حذف ایمپلنت و درمان مجدد، بازسازی پیچ و سایر روشها.

برخی از شرکت های ایمپلنت ( نه همه) کیت هایی را برای رفع شکستگی ارائه می دهند اما این کیت ها بسیار گران هستند و شکستگی را به طور مداوم برطرف نمی کنند.

کیس های کلینیکی:

یک مرد ۶۶ ساله دارای ایمپلنت دندان که با تاج دندان پشتیبانی می شود (پرمولر اول راست بالا) ، ۵ سال بعد از جای گذاری ایمپلنت، بیمار به مرکز درمانی مراجعه کرد و مشاهده شد که پیچ اباتمنت شکسته است، روکش، اباتمنت، و قطعه پیچ شونده کرونال همه در یک بخش قرار داشتند، عکس رادیوگرافی یک ایمپلنت با همبستگی بالا را نشان می داد، اما از نظر بالینی مقدار اندکی تحلیل استخوان مشاهده شد.

قطعه پیچ شونده از داخل فیکسچر ( پایه اباتمنت) برداشته شد، ابتدا ابزار دستی مقداری چرخانده می شود تا پیچ به عقب برگردد و سپس با ابزار مخصوص، قطعه شکسته شده کامل از روی پایه اباتمنت برداشته شد.

سوراخ پیچ بوسیله هیپوکلریت سدیم رقیق شده به منظور حذف آلودگی پرشد، تاج دندان همراه با اباتمنت به صورت یکجا در داخل کوره با ۱۰۰۰ درجه دما و به مدت ۲۰ دقیقه قرار داده شد. بعد از این مدت از آن خارج شد و پس از سرد شدن تاج از اباتمنت جدا شد.

پس از آن اباتمنت و تاج دندان پولیش داده شد ، اباتمنت با یک پیچ جدید بر روی پایه ایمپلنت قرار داده شد و سپس تاج دندان بر روی آن چسبانده شد، بیمار تا یک سال بدون اینکه اتفاق خاصی رخ بدهد از آن بهره برد.

نتایج:

یک پیچ شکسته در داخل اباتمنت یک اتفاق ناخوشایند است، اما پیچ که در درون پایه ایمپلنت باقی مانده توسط سرعت پیچ با گشتاور معکوس کمی از سفتی در آمده و وقتی کمی به آرامی به سمت عقب بپیچیم به راحتی خارج می شود، و تاج و اباتمنت چسبانده شده را از طریقگرم کردن می توان از هم جدا کرد، و جهت جلوگیری از تکرار دوباره شکستن پیچ، از پیچ مجدد یک اباتمنت استفاده می شود.

سپس اباتمنت و روکش بر روی فیکسچر قرار داده می شوند، فیکسچر ها و اوردنچرها را به همین راحتی می توان در صورت بروز مشکل با این راه حل برطرف کرد.

ایمپلنت و تاثیر پیشرفت علم در آن

با توسعه تکنولوژی جراحی کاشت ایمپلنت پیشرفت های چشم گیری داشته است

حتی برای افرادی که به علت تحلیل استخوان نمی توانستند از کاشت دندان استفاده کنند،می توانند با بهره گیری از تکنولوژی مینی ایمپلنت ،کاشت دندان را برای این افراد انجام  داد

در ادامه مطلب به بررسی تکنولوژی مینی ایمپلنت خواهیم پرداخت