کاشت دندان وجلوگیری از آسیب به عصب

آسیب به عصب هنگام جراحی ایمپلنت موضوع بسیار مهمی است 

یکی از راه های جلوگیری از این آسی ها استفاده از ایمپلنت های پایه کوتاه می باشد 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

محققان طی تحقیقات خود۳۰ بیمارکه کاشت ایمپلنت انجام داده بودند را مورد مطالعه قرار دادند، و متوجه درد و مشکلات مختلفی هنگام صحبت کردن، و خوردن غذا شدند، تقریبا ۱ درصد از فرآیندهای کاشت ایمپلنت باعث آسیب دیدگی عصب می شود، این محققین معتقدند پزشکان باید دقت بیشتری قبل و بعد از جراحی ایمپلنت داشته باشند، ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است که مانند پیج استوانه ای شکل در داخل فک جای می گیرد، تا دندان یا بریج را نگه دارد.

در سال های اخیر آسیب عصب ها بر اثر جراحی ایمپلنت شیوع پیدا کرده اند، تقریبا ۱۰۰۰۰ جراحی ایمپلنت هر ساله در انگلیس انجام می پذیرد. در سال ۲۰۰۷، ۳۰ درصد آسیب به عصب ها بر اثر کاشت ایمپلنت اتفاق می افتاد در صورتی که در ۱۹۹۷ این آمار ۱۰ درصد بود.

نیمی از این ۳۰ بیمار پس از جراحی ایمپلنت، درد و ناراحتی داشتند و ۴۰ درصد از بی حسی آن نارضایتی داشتند، ۳۰ درصد از آن ها دچار مشکلات روانشناسی شدند از جمله ۴ تا از آن ها که افسردگی گرفته بودند.

محققین اعتقاد داشتند بیماران باید خطرات این نوع جراحی را بدانند، همچنین متخصصان باید فرآیند جراحی را بهبود دهند.

متخصصان باید مراقب آسیب عصب دندان ها ، در حین جراحی باشند.

از بین ۳۰ بیماری که جراحی ایمپلنت انجام داده بودند، ۷۰ درصد آن ها ، ۶ ماه بعد از جراحی به متخصصین عصب مراجعه کردند، و برخلاف شواهد معلوم شد که برداشتن ایمپلنت پس از جراحی خطر آسیب دائمی را کاهش می دهد. فقط ۳ نفر از آن ها به موقع مراجعه کرده و درمان شدند.

دانشمندان پیشنهاد می کنند که از ایمپلنت های کوتاه تر استفاده شود تا خطر آسیب دیدگی عصب کاهش یابد.، همچنین آن ها اعتقاد دارند که بیماران علاوه بر خطرات کاشت ایمپلنت نسبت به مزایای گسترده آن نیز آگاه شوند.

ریسک آسیب عصب ها بستگی به موقعیت  ایمپلنت  دندان دارد، اما پزشکان باید جانب احتیاط را رعایت کنند تا این خطرات را کاهش دهند و بهترین نتایج را بگیرند.

کاشت دندان در بیماران دارای شکاف کام

لب شکری یکی از نواقص زایشی بدن است از شایع ترین نقص های دهانی_صورتی است 

افرادی که دچار شکاف کام هستند معمولا با فقدان دندان در ناحیه جلویی مواجه هستند

 بهترین گزینه برای این افرادکاشت دندان به روش ایمپلنت است

کاشت دندان برای این افراد هم زیبایی را به همراه دارد هم اعتماد به نفس را به آن ها هدیه می دهد

بازسازی دهان از مهم ترین قسمت های درمان بیمارانی است که دارای شکاف لب یا شکاف سقف دهان هستند. این بیماران شکاف یک طرفه یا دوطرفه فک دارند که باعث تغییر شکل و تغییر در ضخامت استخوان می شود.

در این بیماران فرآیند عادی دندان در آوردن تحت تاثیر قرار می گیرد، و در برخی موارد با شکست مواجه می شود. این اتفاق معمولا برای دندان جلویی می افتد، از هر هزار متولد ۱تا۲ نفر به این بیماری مبتلا هستند.

شکاف فک یک بیماری مادرزادی است که به شکل شکاف لب و سقف دهان ظاهر می شود، ترک فک معمولا با جراحی و پیوند استخوان درمان می شود، پیوند استخوان به در آمدن دندان نیش کمک می کند، جابجایی های ارتودنسی را راحت تر می کند و امکان کاشت ایمپلنت را فراهم می کند.

در این بین پیوند استخوان از استخوان لگن خود فرد یکی از بهترین روش هاست. اگر پیوند استخوان انجام شد از پروتز های ثابت یا متحرک استفاده می کنیم،اما هر دو پروتز معایبی دارند. مهم ترین عیب آن ها ساییدگی دندان های مجاور و عدم زیایی است. با پیشرفت فرآیند های جوش خوردن، کاشت دندان نه تنها جویدن را راحت تر بلکه با افزایش زیبایی چهره و خنده موجب اعتماد بنفس بیمار می شود، کاشت دندان در این بیماران درمان بسیار مناسبی است چرا که روشی ایمن است و نرخ مرگ و میر کم می شود.

اگرچه کاشت ایمپلنت مزایای انکار ناپذیری برای این بیماران دارد اما مشکلاتی نیز به همراه دارد.

مهم ترین مسئله ادغام ایمپلنت با استخوان است چرا که ایمپلنت ها معمولا در نواحی پیوند شد کاشته می شوند که اکثرا این نواحی حجم و تراکم استخوان کمی دارند. این مسئله موجب کاهش موفقیت ایمپلنت می شود.

برای جبران حجم و تراکم کم نیاز به جراحی های اضافی است که عوارض ، هزینه و مرگ و میر را افزایش می دهد.

این پژوهش قصددارد به این سوال پاسخ بدهد .

تاثیر ایمپلنت هایی که در نواحی پیوند شده کاشته می شوند برای این بیماران به چه صورت است؟

بدین منظور تصمیم به جمع آوری اطلاعات از دیگر مقالات کردیم تا خلاصه ای از آن ها گزارش کنیم.

درمجموع این مقالات، ۳۶۱ بیمار بررسی شدند که میانگین آن ها ۲۰ سال بود و ۴۸۳ ایمپلنت داشتند. میزان موفقیت ایمپلت های کاشته شده ۹۳% بود.

این پژوهش فقط بیمارانی را بررسی کرد که ایمپلنت  دندان آن ها در ناحیه ای که پیوند استخوان داشت کاشته شده بود.

پیوند از استخوان لگن بیشترین نوع پیوند بود، چرا که سازگاری بالایی با شکاف فک دارد و مغز استخوان آن زیاد است. استخوان چانه نیز مکان مناسبی برای برداشت استخوان می باشد و طبق بررسی ها تاثیر آن از استخوان لگن نیز بیشتر بود، اما حجم استخوان آن کم است و باعث می شود به مواد پیوند دهنده ی بیشتری نیاز داشته باشیم.

در این پژوهش مکان اهدا کننده ی استخوان مطرح نبود و صرفا میزان موفقیت ایمپلنت بررسی شده. اگرمی شد موفقیت ایمپلنت را بر اساس مکان های اهدا کننده دسته بندی کرد تحلیل ارزشمندی صورت می گرفت.چرا که این بخش های اهدا کننده بخاطر ساختار متفاوتی که دارند منجر به فرآیند ادغام متفوتی می شوند، اما در مقالات بررسی شده این موضوع گزارش نشده است. و مقالات کمی تاثیر تحلیل استخوان حاصل از التهابات را برسی کردند که اتفاقا توجه زیادی را به خود جلب کرد چرا که التهابات اطراف لثه نشان دهنده ی از دست رفتن زود هنگام ایمپلنت است.

اکثر مقالات برای بررسی های خود گروه کنترل را در نظر نگرفتند، یعنی گروهی که ایمپلنت آن ها در ناحیه ای که پیوند استخوان ندارد کاشته شده رابا این افراد مقایسه کنند پس نیاز است در پژوهش های آینده از گروه کنترل نیز استفاده شود.

این نکته بسیار حائز اهمیت است که در تحقیقات آتی این عوامل در نظر گرفته شوند تا شواهدعلمی دقیق تری در دست داشته باشیم با این شواهد علمی می توان پشتیبانی بهتری از نتایج ایمپلنت این بیماران داشت.

ایمپلنت وبررسی انواع پایه آن در دندانپزشکی

زبری سطح ایمپلنت تاثیر مستقیم در موفقیت درما نداردزیرا موجب بهبود تماس ایمپلنت با استخوان اطرافش می شود

نرخ موفقیت در استفاده از ایمپلنت با پایه زبر بیشتر است 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب 

استفاده از ایمپلنت های تیتانیومی زبر یکی از ابزار درمانی در دندانپزشکی ایمپلنت می باشدواز نظر سطح پوشش به ۳ دسته تقسیم می شوند:

صاف، متوسط و زبر. معمولا ایمپلنت های زبرتر سطح تماس بیشتری با استخوان دارند، برخی پژوهش ها نرخ موفقیت بالاتر را به ایمپلنت ها با زبری متوسط نسبت داده اند.

همچنین ایمپلنت های زبرتر نیروی بیشتری برای برداشتن نیازمندند.

از طرف دیگر موجب می شود باکتری ها راحت تر و بهتر به سطح ایمپلنت ها بچسبند. زیرا ایمپلنت های زبر بیش تر در معرض جذب پلاک هستند. این نقص موجب می شود التهاباتی در اطراف ایمپلنت های زبر تر ایجاد شود. بیماران سیگاری و کسانی که سابقه التهابات لثه ای داشته اند بیشتر در معرض خطر هستند. پزشکان در مورد این دسته از بیماران، ایمپلنت هایی با زبری های مختلف و سطوح اصلاح شده (پلاسما شده، اسیدشویی شده، بلاست شده و اکسید شده، دارای پوشش هیدروکسی آپاتیت یا ترکیبی از این ها ) استفاده می کنند.

دانشمندان در پژوهشی ثابت کردند بیمارانی که سابقه التهابات لثه ای دارند، به شکل جدی در معرض تحلیل استخوان لثه و خرابی ایمپلنت هستند. اما در پژوهش دیگر بر خلاف این گزارش شده.

افراد با سابقه التهابات لثه ای نرخ موفقیت بالایی پس از ایمپلنت داشتند.

چندین مطالعه بر روی حیوانات نیز انجام شده که تاثیر زبری ایمپلنت ها را بر روی التهابات آینده بررسی کرده اند.

نتایج بدین صورت است که سطح زبرتر موجب التهابات بیشتر شد، همچنین مشاهدات بر روی انسان ها نیز نشان داد که ایمپلنت های صاف، کمتر در خطر التهابات هستند و نرخ موفقیت کاشت دندان در آن ها بیشتر است.

بنابراین این سوال به وجود میآید که آیا در مورد بیمارانی که سابقه التهابات لثه ای دارند می بایست ایمپلنت صاف استفاده کرد یا خیر.

هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر زبری سطح ایمپلنت بر نرخ موفقیت آن ، تحلیل استخوان های مرزی و وقوع التهابات در بیماران با سابقه التهابات لثه ای است.

با بررسی ۶پژوهش که در آن ها ۱۳۴۲ ایمپلنت مورد ارزیابی قرار داده شده اند ، نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت های صاف بین ۸۴٫۹ الی ۹۷٫۱ درصد بود در حالی که برای ایمپلنت های زبر بین ۱۰۰ الی ۸۰ درصد بود.

همچنین میانگین تحلیل استخوان های مرزی برای ایمپلنت های صاف بین ۰٫۳۳ الی ۰٫۴۸ میلی متر بوده است.

پس از جراحی ایمپلنت از نوشیدن مایعات با نی خودداری کنید

زیرا باعث می شود لخته خون در محل جراحی شل شود

و خونریزی اتفاق بیوفتد

دیگر نکاتی که باید پس از کاشت دندان رعایت کنید را در ادامه مطلب خواهید خوند

پس از جراحی بروز درد، تورم، کبودی و خونابه امری طبیعی است که با رعایت توصیه های زیر علائم تا حد زیادی کنترل خواهند شد.۱) استراحت

در ساعات باقی مانده از روز پس از عمل جراحی دراز کشیده و استراحت کنید، در ۲۴ ساعت اول سر خود را کمی بالاتر از بدن قرار دهید.

پس از انجام کاشت دندان سرگیجه به سراغ فرد می آید و از این رو به آرامی از یک وضعیت به وضعیت دیگر حرکت کنید.

از انجام تمرینات ورزشی شدید تا ۴۸ ساعت پس از جراحی ایمپلنت دندانی بپرهیزید.

از حرکاتی که باعث کشیده شدن بافت می شوند مانند باز کردن زیاد دهان و لبخند زدن خودداری کنید.

۲) آنتی بیوتیک

بیمار باید تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده را برای جلوگیری از عفونت در محل جراحی مصرف کند.

۳) دهانشویه

بیمار باید استفاده از دهانشویه تجویز شده توسط پزشک را در کنار شستشو با آب نمک انجام دهد.

نکته: بعضی از دهانشویه ها اگر مدت طولانی استفاده شوند عوارض دارند و باعث تیرگی دندان ها نیز می شوند، بنابراین پس از پایان دوره تجویز شده دهانشویه را قطع کنید.

۴) یخ

در اسرع وقت یک کیسه یخ را به صورت متناوب برروی صورت خود در محل عمل قرار دهید .(یعنی ۱۰ دقیقه پک را بگذارید و ۱۰ دقیقه را بردارید)

استفاده از بسته های یخ برای ۲۴-۴۸ ساعت اول پس از جراحی به راحتی شما و به حداقل رساندن تورم کمک خواهد کرد.

۵) خون ریزی:

برای کنترل خونریزی بیمار باید گاز استریل که پزشک در ناحیه قرار داده برای مدت یک ساعت با فشار نگه دارد و بعد از دور انداختن گاز، شستشوی دهان با ملایمت انجام شود و از مایعات خنک استفاده شود و از دستکاری زخم و کندن لخته ی خون اجتناب شود .

۶) غذا خوردن:

بعد از برطرف شدن بی حسی از مواد غذایی سرد مانند بستنی استفاده نمایید. حداقل تا ۴۸ ساعت پس از عمل جراحی از خوردن غذاهای سفت و شستشوی دهان با مایعات گرم اجتناب کنید. از خوردن غذاهای پرادویه و بسیار داغ و بسیار سرد و غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی اجتناب کنید.

۷) مایعات:

مایعات خنک به مقدار زیاد در اسرع وقت مصرف شود، ۶ الی ۸ لیوان آب در طول ساعات باقی مانده از روز بعد از عمل بنوشید.

از نی نوش برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید زیرا ممکن است مکیدن سبب شل شدن لخته ی خون در محل عمل شده و سبب خونریزی می شود. شیر سرد بهترین منبع غذایی در طول چند ساعت پس از جراحی است، علاوه بر مایعات بدن و مواد مورد نیاز اولیه برای ترمیم را در اختیار بدن قرار می دهد.

۸) سیگار کشیدن:

سیگار کشیدن، بهبود و ترمیم را به تاخیر می اندازد و سبب افزایش ناراحتی و درد می شود، ممکن است به خونریزی و ایجاد عفونت در محل جراحی کاشت ایمپلنت دامن زند. عامل مهم افزایش شدت و گسترش بیماری های لثه است.

سیگار باعث کاهش جریان خون لثه می شود بنابراین عمر ایمپلنت ها را ۵۰ درصد کم می کند.

۹) الکل:

هرگز در زمان مصرف داروهای ضد درد الکل مصرف نکنید، ایمپلنت در واقع یک عضو مصنوعی می باشد که داخل بافت استخوان و لثه کاشته شده بنابراین نسبت به دندان طبیعی بسیار آسیب پذیرتر است. اجتناب از رژیم غذایی خیلی سخت و رعایت بهداشت دقیق (استفاده ی مرتب از مسواک و نخ دندان و واترجت و ..) جهت سلامت و حفظ طولانی مدت ایمپلنت ها الزامیست .

همچنین چکاپ های بعد از ایمپلنت باید به صورت مادام العمر انجام شود ( تاریخ چکاپ ها پس از تحویل پروتز به این صورت می باشد: ۳ ماه بعد از تحویل پروتز. ۶ ماه بعد از چکاپ اول. یکسال بعد از چکاپ دوم و بعد از آن به فاصله یکسال ).

جهت چکاپ طبق تاریخ از طرف مجموعه با بیمار تماس گرفته خواهد شد.