پیوند استخوان برای ایمپلنت و استفاده از غشا کلاژنی

هنگامی که دندانی که دیگر غیر قابل استفاده است را می کشند  استخوان های اطراف آن  دندان دچاره آسیب  می شود و تحلیل استخوان را در آن  ناحیه  داریم  و هنگامی که که مجدد می خواهیم در آن قسمت کاشت دندان انجام دهیم ابتدا باید پیوند استخوان صورت گیرد. حال می خواهیم بررسی کنیم قبل از کاشت ایمپلنت پیوند استخوان  همراه با غشا کلاژنی انجام شود چه مزایایی دارد 

بیماری های مربوط به لثه و استخوان های فک ، التهابات ناشی از با کتری ها و همچنین آسیب های مکانیکی معمولا قبل از کشیدن دندان باعث تحلیل استخوان می شوند. آسیب حاصل از کشیدن نیز به تحلیل بیشتر کمک می کند، پس از کشیدن دندان لبه ی مرزی استخوان دچار تغییر شکل می شود، که برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیست و کار را سخت می کند. بیشترین میزان تحلیل در سه ماهه اول اتفاق می افتد، اگرچه تغییرات تا یک سال همچنان ادامه دارند، چنین مواردی معمولا از پیوند استخوان استفاده می کنند تا شرایط برای کاشت ایمپلنت فراهم شود.

پیوند ناحیه ای که دندان کشیده شده ( سوکت) از استخوان برای کاشت ایمپلنت محافظت می کند. پس از پیوند استخوان با غشا پلیمری گلایکویید و لاکتید، دیگر تحلیل در این ناحیه وجود ندارد.

این غشاهای پلیمری به جوش خوردن بافت، انعطاف پذیری سلول ، حفظ فضا ، زیست سازگاری و جابجایی مایعات کمک می کند.

اما چنانچه این غشاها در نزدیکی عصب های مغزی یا نزدیک برش ها قرار گیرند باعث عوارض می شوند، به همین خاطر چگونگی قرارگیری این غشاهای کلاژنی مهم است، و در نتیجه در درمان تاثیر گذار است.

در این پژوهش به بررسی بیمار ۲۴ ساله پرداخته ایم که در ناحیه عقبی سمت راست فک پایین احساس درد داشت. درد او متوسط، تناوبی و معمولا هنگام جویدن بود. در معاینات مشکل بهداشتی و لثه ای وجود نداشت، با بررسی های دقیق تر متوجه می شویم که دندان فک پایین سمت راست نسبت به سطح اکلوزال (جونده)، دچار چرخش شده است.

تصاویر رادیولوژیکی برای ارزیابی شرایط استخوان و شکل آن تهیه شدند. تصاویر نشان دادند که این ناحیه دچار تحلیل استخوان است و دندان های مجاور مشکلی ندارند. همچنین التهابات موضعی نیز در اطراف آن وجود داشت.

فرآیند جراحی تحت بی حسی موضعی انجام شد و دندان مد نظر کشیده شد، سپس جای دندان خالی با پیوند استخوان پر شد، فرآیند تراکم پیوند استخوان را انجام ندادیم زیرا این کار باعث جلوگیری از تشکیل عروق و سلول های بنیادی می شود. سپس محل پیوند را با غشا کلاژنی پوشاندیم تا ماده پیوند استخوان در تماس مستقیم نباشد و غشا را به بافت نرم بخیه زدیم.

بیمار قرار شد با دندان های بخش سمت راستی چیزی نجود، و بهداشت دهان را حتما رعایت کند، پس از یک هفته بخیه ها کشیده شد و پس از سه هفته و ۱۲ هفته معاینات انجام شد.

غشا کلاژنی بعد از یک هفته کاملا سالم بود و هیچ گونه علائم عفونت وجود نداشت . فرآیند ترمیم پس از کاشت ایمپلنت کاملا عادی بود و بافت های نرم پس از ۱۲ هفته بسته شدند.

پس استفاده از پیوند استخوان و غشا به منظور کاهش یا حذف تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان انجام شد.

این کار  آسیب به بافت اطراف را پس از کشیدن دندان کاهش می دهد.

ناحیه ای که خونریزی دارد با ماده پیوند دهنده پر می شود.

غشا کلاژنی جذب می شود و به عنوان بستری برای رشد بافت ها عمل می کند.

غشا کلاژنی به شکل هدفمند کاملا نزدیک برش قرار داده شد تا باعث افزایش فشار در آن ناحیه شود . اولین نگرانی این است که دچار عفونت شود و از بین برود، که این موضوع باعث کاهش موفقیت می شود. جلوگیری از عفونت ها در فرآیند ترمیم با ضد میکروب ها انجام می شود، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به استفاده پوشش با موانع جذبی نیست، اگر کنترل عفونت خیلی دقیق انجام شود، غشا کلاژنی مانع عایق بودن جراحی دندان نیست.