ایمپلنت و تفاوت آن با روکش دندان

ونیر های سرامیکی چه تفاوتی با ایمپلنت دارند ؟

این شاید سوال اکثریت مردم باشد

ونیر های سرامیکی معمولا برای زیبایی دندان های جلو استفاده می شود

و ایمپلنت جایگزین دندان طبیعی است با ایمپلنت می توان همانند دندان طبیعی غذا خورد

ادامه توضیحات در ادامه مطلب

استفاده از ایمپلنت ویا ونیر بستگی به مشکل دندان های شما دارد، به زبان ساده تر ایمپلنت هاجایگزین دندان از دست رفته می شوند. در حالیکه ونیرها لبخند بهتری به شما هدیه می دهند و جنبه زیبایی دارند. اگر دندانتان سالم است، و مشکلات ظاهری مثل لکه، آسیب کوچک یا فاصله ای بین دندان ها وجود دارد ونیرها گزینه بسیار خوبی هستند و در کمترین زمان لبخند مورد انتظار به دست می آید، اگر مشکل شما بزرگ تر است و سلامت دهانتان را تحت تاثیر قرار می دهد برای مثال مواردی مثل از دست دادن دندان، تحلیل استخوان یا لثه، بهتر است به عنوان درمانی موفق از ایمپلنت ها استفاده کنید.

چنانچه به هر دلیلی دندانی از دست بدهید، استخوان فک شما تحلیل می رود، مگر اینکه ریشه دندان شما در استخوان باشد و باعث تحریک آن شود، در غیر اینصورت استخوان تحلیل می رود،با پیشرفت تحلیل استخوان، علاوه بر سلامت دهان، سلامت کل بدن به خطر می افتد، چهره شما پیر می شود و قابلیت جویدن را از دست می دهید و حتی در حرف زدن دچار مشکل می شوید، از آنجایی که تحلیل استخوان درد ندارد، شما متوجه آن نمی شوید و فکر می کنید هیچ اتفاقی برای شما نیفتاده، در حالی که این فرآیند کاملا خاموش است. تحلیل استخوان برای همه افرادی که دندان از دست داده اند اتفاق می افتد، پس در صورتی که دچار بی دندانی شدید، ایمپلنت بهترین گزینه جبران آن است.

پس افرادی که دندان دارند و قصد دارند زیبایی آن را بهبود ببخشند، ونیر ها (روکش های دندان) بهترین گزینه ها هستند.

ونیرها سرامیک های نازکی هستند که سطح رویی دندان را از لحاظ زیبایی بازسازی می کنند.

ایمپلنت ها نقش ریشه دندان را دارند و توسط متخصصین طراحی شده اند و جایگزین دندان طبیعی می شوند، بسیار بادوام، پایدار و محکم هستند و سال ها عمر می کنند.

مزایای استفاده از ایمپلنت دندان:جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته بدون آن که به دندان های کناری کاری داشته باشیم.

برطرف کردن درد دندان ها یا مشکلات جویدن بخاطر جابجایی دندان ها به فضاهایی که دندان ندارند.

بازیابی اعتماد بنفس بیمار

بازیابی قابلیت جویدن ، صحبت کردن و هضم غذا

بازیابی بافت های صورت

حمایت از بریج یا دندان مصنوعی

ونیرها اگر درست به دندان نچسبیده باشند قابل حرکت هستند، حرکت ونیرها در طولانی مدت باعث فاصله گرفتن از لثه و بیماری دندان و لثه می شود. همچنین طول عمر آن ها در بهترین حالت بین ۱۰ الی ۱۵ سال است، اما طول عمر ایمپلنت ها بیشتر است، و معمولا بین ۲۰ تا ۲۵ سال و حتی تا پایان عمر ماندگاری دارند. ایمپلنت ها مستقیم به استخوان متصل هستند و به شکل محکم پروتز را به فک متصل می کند.

پس وقتی پای سلامت دهان و دندان در میان است، ایمپلنت ها حرف اول را می زنند.

تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و بروز لقی دندان

پری ایمپلنتایتیس چیست؟

یک نوع بیماری لثه ای است که اگر درمان نشود منجر به شکست درمان ایمپلنت می شود

رعایت بهداشت می تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند

ما در این مقاله علمی می خواهیم در مورد لقی ایمپلنت که یکی از از عوارض این بیماری است صحبت کنیم 

هنگامی که ایمپلنت دندان دچار لقی شده است باید بررسی کرد که آیا ایمپلنت های دندان دچار شکست شده اند یا خیر؟

علل اصلی لق شدن ایمپلنت:

اگر هر کدام از شما لقی را تجربه کرده باشید، این موضوع ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد که باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید.

لقی روکش دندان:

لقی ایمپلنت های دندان علت های مختلفی دارد، یکی از دلایل آن لقی روکش دندان است. ممکن است پیچی که بر روی روکش دندان پیچانده می شوند، به علت تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت باشد که یکی از نشانه های عدم موفقیت درمان است. یا اینکه ادغام ایمپلنت و استخوان به درستی انجام نشده است. شکست درمان ایمپلنت ناخوشایند است اما در مواردی اتفاق می افتد.

بیماری پری ایمپلنتایتیس:

یکی دیگر از عوامل ایجاد لقی ایمپلنت بیماری پری ایمپلنتایتیس است، راه درمانی آن استفاده از آنتی بیوتیک و رعابت صحیح بهداشت است. اما در صورتیکه با استفاده از این عوامل درمان نشود باید ایمپلنت توسط جراح خارج شود.

چگونه می توان لقی ایمپلنت را به درستی تشخیص داد؟

بدیهی است که حرکت کردن ایمپلنت در داخل دهان نشان دهنده ی لقی آن است. اما علائم دیگر لقی ایمپلنت به شرح زیر است:

درد، تحلیل استخوان قابل لمس، خون ریزی در هنگام لمس کردن و تغییر رنگ در اطراف ایمپلنت.

پیامدهای ناشی از لقی درمان نشده ایمپلنت:

اگر دچار لقی ایمپلنت دندان شده اید، حتما به دندانپزشک مراجعه کنید، زیرا عواقب عدم توجه به آن خطرناک است، و عفونتی ایجاد می کند که علاوه بر فک و دهان می تواند به ناحیه گردن و مغز نیز نفوذ کند و حتی در سراسر بدن نیز گسترش یابد.

پس از آن امکان نفوذ به جریان خون وجود دارد که می تواند منجر به خفگی و حتی مننژیت شود.

تجربه لقی ایمپلنت سال ها پس از کاشت ایمپلنت:

در برخی بیماران لقی ممکن است یک سال، ۲ سال، ۳ سال و حتی ۱۰ سال بعد از کاشت ایمپلنت اتفاق بیفتد.

دلایل عمومی ایجاد آن می تواند شامل موارد زیر شود:

ایمپلنت ها به اندازه کافی از روکش های دندان حمایت نمی کنند.

شکستگی و خرد شدگی روکش دندان.

کاهش میزان بافت لثه که نتواند به اندازه کافی ایمپلنت را بپوشاند.

عدم بهداشت مناسب دهان و دندان

عفونت های باکتری ها

وجود مواد غذایی در اطراف ایمپلنت ها

نتیجه:

اصلی ترین علل ماندگاری و سلامت ایمپلنت دندان، رعایت بهداشت است، پس دوبار در روز مسواک بزنید و از نخ دندان نیز استفاده کنید.

علت شکست های ایمپلنت و پژوهش در رابطه با ماکروفاژها

علت شکست ایمپلنت می تواند متفاوت باشد

آیا حضور ماکروفاژ ها می تواند علت شکست درمان کاشت دندان باشد؟

ما در این مقاله علمی این موضوع را بررسی کرده ایم و جواب این سوال را خواهیم داد

انجام موفقیت آمیز فرآیند جوش خوردن در کاشت ایمپلنت بسیار مهم است، شرایط مختلف بدنی مثل تغییر متابولیسم استخوان ، تغییرات هورمونی، و سیگار کشیدن می توانند باعث عدم موفقیت کاشت ایمپلنت شوند، همچنین عوامل دیگری مثل کیفیت و اندازه استخوان، روش های جراحی، سطح ایمپلنت نیز در این موفقیت تاثیر گذارند. شکست، یا در فرآیند هیلینگ و یا پس از آن اتفاق می افتد، که جوش خوردن ایمپلنت را با شکست مواجه می کند.

علاوه بر این جوش خوردن زود هنگام باعث تغییراتی می شود که علت آن خود ایمپلنت و محیط اطراف آن می باشد.

خوردگی به این معنی است که واکنش بین ماده جامد و محیط شیمیایی اطراف آن باعث از بین رفتن قسمتی از ماده جامد، تغییر ویژگی ساختاری و یکنواختی آن می شود. تجمع موضعی بار فلزات در بدن انسان، و حیوانات به خاطر این فرآیند مشاهده شده است. زمانی که این یون ها در بافت ها آزاد می شوند، در فضاهای بین سلولی قرار می گیرند و معمولا باعث تحلیل بافت و استخوان می شوند.

سلول های ماکروفاژ نوعی از سلول های گلبول سفید در سیستم دفاعی بدن هستند که عوامل خارجی را حذف می کنند. سطح ایمپلنت های شکست خورده در تماس کامل با استخوان ها و بافت ها هستند، حضور ماکروفاژ ها روی سطح ایمپلنت های شکست خورده باعث تشکیل بافت ها و رگ های جدید می شود.

هدف این پژوهش بررسی التهابات بافت های نرم در ایمپلنت های شکست خورده است.

مطالعات بافت شناسی در دانشگاه بونیس آیرس آرژانتین انجام شد، این ایمپلنت ها بر اثر جابجایی، شکستگی و کاشت زود هنگام با عدم موفقیت همراه شده بودند، ایمپلنت ها در محلول ۲۰ درصد فرمالین قرار داده شدند. قبل آزمون بافت شناسی از آن ها تصاویر رادیولوژی تهیه شد.

در این پژوهش ۱۰ ایمپلنت مورد بررسی قرار گرفتند، این ایمپلنت ها بخاطر جابجایی با عدم موفقیت همراه بودند، و برروی سطح خارجی بافت های نرم وجود داشت.

در این نواحی ماکروفاژها با ابعاد بین ۱ تا ۳ میکرومتر مشاهده شدند.

تعداد ماکروفاژها در بافت های ملتهب شمرده شد.

با آزمون آنالیز عنصری ساختار ذرات داخل ماکروفاژها نیز بررسی شدند.

در همه ی موارد بافت ها و رگ های جدید بررسی شدند. ماکروفاژ ها به شکل یکنواخت توزیع شده بودند، سیتوپلاسم های آن ها دارای ذرات فلزی تیتانیوم بود، حضور ماکروفاژ هایی که حاوی ذرات فلزی بودند، کشف بسیار بزرگی بود، این فرآیند بخاطر فرآیند خوردگی فلز است.

مطالعات قبلی حکایت از حضور ماکروفاژ ها ،بافت ها، و رگ های جدید در حوالی ایمپلنت های شکست خورده دارند.

حضور ذرات فلزی نیز در این ماکروفاژ ها و بافت ها، جلوی عملکرد مناسب سلول های استخوانی را می گیرد. در این مواقع هم تحلیل استخوان رخ می دهد و هم تشکیل استخوان با مشکل مواجه می شود.

در این پژوهش ذرات فلزی در ماکروفاژها دیده شدند که نشان دهنده ی وجود فرآیند خوردگی هستند، این اتفاق جوش خوردن ایمپلنت و استخوان را مختل می کند.

اختلال در جوش خوردن باعث عدم پایداری و جابجایی ایمپلنت می شود، حضور ماکروفاژها بخاطر محصولات حاصل از خوردگی است که باعث واکنش با حساسیت بالا می شوند، این واکنش باعث ترشح cytokine می شود که در نهایت ماکروفاژها حضور پیدا می کنند.

موضوعی که کاملا مشهود است، ماکروفاژها در نزدیکی سطح فلز بسیار فراوان هستند.

این موضوع یعنی غلظت یون های فلزی متناسب با فاصله ی آن از سطح فلز است، حضور ماکروفاژها احتمالا علت شکست ایمپلنت دندان است، فرآیند هایی که توضیح داده شدند کاملا مشخص نبودند اما دخالت ماکروفاژها را نشان دادند.

در آینده نیازمند مطالعات گسترده ای برای یافتن ارتباط دقیق بین شکست ایمپلنت و حضور ماکروفاژها در بافت های نرم هستیم

کاشت دندان وجلوگیری از آسیب به عصب

آسیب به عصب هنگام جراحی ایمپلنت موضوع بسیار مهمی است 

یکی از راه های جلوگیری از این آسی ها استفاده از ایمپلنت های پایه کوتاه می باشد 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

محققان طی تحقیقات خود۳۰ بیمارکه کاشت ایمپلنت انجام داده بودند را مورد مطالعه قرار دادند، و متوجه درد و مشکلات مختلفی هنگام صحبت کردن، و خوردن غذا شدند، تقریبا ۱ درصد از فرآیندهای کاشت ایمپلنت باعث آسیب دیدگی عصب می شود، این محققین معتقدند پزشکان باید دقت بیشتری قبل و بعد از جراحی ایمپلنت داشته باشند، ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است که مانند پیج استوانه ای شکل در داخل فک جای می گیرد، تا دندان یا بریج را نگه دارد.

در سال های اخیر آسیب عصب ها بر اثر جراحی ایمپلنت شیوع پیدا کرده اند، تقریبا ۱۰۰۰۰ جراحی ایمپلنت هر ساله در انگلیس انجام می پذیرد. در سال ۲۰۰۷، ۳۰ درصد آسیب به عصب ها بر اثر کاشت ایمپلنت اتفاق می افتاد در صورتی که در ۱۹۹۷ این آمار ۱۰ درصد بود.

نیمی از این ۳۰ بیمار پس از جراحی ایمپلنت، درد و ناراحتی داشتند و ۴۰ درصد از بی حسی آن نارضایتی داشتند، ۳۰ درصد از آن ها دچار مشکلات روانشناسی شدند از جمله ۴ تا از آن ها که افسردگی گرفته بودند.

محققین اعتقاد داشتند بیماران باید خطرات این نوع جراحی را بدانند، همچنین متخصصان باید فرآیند جراحی را بهبود دهند.

متخصصان باید مراقب آسیب عصب دندان ها ، در حین جراحی باشند.

از بین ۳۰ بیماری که جراحی ایمپلنت انجام داده بودند، ۷۰ درصد آن ها ، ۶ ماه بعد از جراحی به متخصصین عصب مراجعه کردند، و برخلاف شواهد معلوم شد که برداشتن ایمپلنت پس از جراحی خطر آسیب دائمی را کاهش می دهد. فقط ۳ نفر از آن ها به موقع مراجعه کرده و درمان شدند.

دانشمندان پیشنهاد می کنند که از ایمپلنت های کوتاه تر استفاده شود تا خطر آسیب دیدگی عصب کاهش یابد.، همچنین آن ها اعتقاد دارند که بیماران علاوه بر خطرات کاشت ایمپلنت نسبت به مزایای گسترده آن نیز آگاه شوند.

ریسک آسیب عصب ها بستگی به موقعیت  ایمپلنت  دندان دارد، اما پزشکان باید جانب احتیاط را رعایت کنند تا این خطرات را کاهش دهند و بهترین نتایج را بگیرند.

درد پس ازکاشت دندان وعوامل افزاینده آن

ایمپلنت دندانی یکی از بهترین روش های درمان پرکردن فضای خالی در دهان  است

درد پس از کاشت دندان اگر همه چیز نرمال باشد ،کمی نگران کننده است

بروز بعضی از درد ها ممکن است به خاطر التهاب اطراف ایمپلنت باشد

توضیحات بیشتر در مورد درد پس از کاشت ایمپلنت در ادامه مطلب

با وجودی که علائم کلینیکی و رادیوگرافیکی، میزان عوارض در ایمپلنت دندان را نشان می دهند، می توان گفت تشخیص علت درد بیمار زمانی که همه پارامترها در آن نرمال است، می تواند نا امید کننده باشد، با مطالعات گسترده به این نتیجه رسیده اند که چند عامل می تواند درد پس از جراحی ایمپلنت را ایجاد کند، که هنوز ابهاماتی در تشخیص آن ها وجود دارد. درد شدید پس از ایمپلنت دندان زمانی که عوامل رادیوگرافیکی و بالینی طبیعی هستند یک فریب محسوب می شودعلائم بالینی که درد ناشی از آن به خاطر بیماری هایی همچون پری ایمپلنتایتیس یا التهاب اطراف ایمپلنت است شامل:

خونریزی بعد از پروب، افزایش عمق پروب، ترشح چرک، بافت شکننده، زخم و … می باشد.

به هر حال زمانی که علائم طبیعی است و تنها مشکل ممکن است درد باشد، چه کار باید کرد؟

در این مبحث درباره درد و علائمی که باعث ایجاد درد می شود صحبت خواهیم کرد، inferior alveolar nerve که از کانال آلوئولار اینفریور خارج می شود، این نقطه به عنوان منطقه امن شناخته می شود، و در صورت ضربه به این قسمت در هنگام ایمپلنت ، خونریزی و بی حسی در این مکان به وجود می آید.

استفاده از بافت کراتینیزه ناکافی در اطراف روکش ایمپلنت:

برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که فقدان بافت کراتینی می تواند منجر به ایجاد درد پس از ایمپلنت دندان شود، این نشانه هم هنگام مسواک زدن ، خوردن غذا و … ایجاد می شود.

تماس ناهنجار ایمپلنت با استخوان:

زمانی که بافت فیبرینی استخوان بدن را احاطه می کند، باعث می شود تماس ایمپلنت با استخوان ضعیف باشد، در این مواقع تصویر رادیوگرافی سطح تماس ایمپلنت با استخوان را طبیعی و نرمال نشان می دهد، اما بیمار احساس درد می کند.

عوامل خطرساز دردزا:

برخی عوامل خطر ممکن است، باعث ایجاد درد پس از ایمپلنت شوند، این عوامل عبارتند از :

اختلالات حساسیت و درد عضلانی، درد مزمن، افسردگی، اضطراب و غیره.

این عوامل می توانند به علل ناشناخته درد ایجاد کنند، که این عامل نیز باعث ایجاد درد پس از کاشت ایمپلنت می شود