کاشت دندان و بررسی استخوان اطراف آن

چگونه می توان عوامل خطرآفرین بعد ازکاشت دندان را کاهش داد؟

چگونه می توان یک جراحی ایمپلنت موفق داشت؟

آیا طراحی پروتز تاثیری بر موفقیت کاشت دندان دارد؟

در ادامه مطلب به این سوالات پاسخ خواهیم داد

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بیمارانی که سابقه پریودنتیت دارند لزوما در معرض خطر شکست ایمپلنت نیستند، اما ممکن است در بلند مدت دچار تحلیل استخوان ناشی از پری ایمپلنت در مقایسه با سایر بیماران که سابقه بیماری پریودنتیت ندارند بشوند.

ارتباط مستقیمی بین وجود پلاک و بیماری پری ایمپلنت در اطراف ایمپلنت و دندان وجود دارد که عوامل موثری باعث آن می شود.از جمله ژنتیک، شرایط سیستمیک مثل دیابت کنترل شده، داروهای حاوی بیسفوسفونات، سیگار کشیدن زیاد، و سرکوب سیستم ایمنی.

برای این افراد که حساسیت بالاتری دارند باید کنترل و مراقبت دقیق تر انجام شود. کنترل دیابت که جز عوامل مشترک بین افراد می باشد، بخش مهمی از مدیریت این بیماران را شامل می شود.

طراحی پروتز:

به عنوان عاملی برای رعایت بهداشت دهان و دندان و کنترل پلاک، طراحی پروتز یکی از عوامل موثر بر طول عمر ایمپلنت های دندانی می باشد، طراحی ایده آل پروتز نباید مانع افرادی شود که به صورت معمولی و در خانه از آن ها نگهداری می کنند.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد طراحی پروتزی که بار اضافی بر روی ایمپلنت ایجاد کند و بیش از حد سنگین باشد باعث بروز بیماری پری ایمپلنت می شود که ناشی از پلاک می باشد، بنابراین مدت زمانی که برای بهبودی و ادغام ایمپلنت و استخوان مورد نیاز است باید برنامه ریزی شده باشد، تا خطر تجمع پلاک کاهش یابد.

طراحی ایمپلنت:

طبق آزمایشات انجام شده بر روی سگ ها نشان می دهد که زبری سطح ایمپلنت برروی حساسیت پری ایمپلنت تاثیر می گذارد، با این حال بررسی های انجام شده تفاوت قابل توجهی در میزان بقا بین ایمپلنت با طرح های مختلف نشان نمی دهد.

کیفیت و تعداد بافت نرم:

مطالعات نشان می دهد که بافت نرم ضخیم کراتینیزه برای محافظت از بافت اطراف ایمپلنت و جلوگیری از پری ایمپلنت مورد نیاز است.

بنابراین پیوند بافت نرم در بیمارانی که دارای بافت نرم نازک، غیر کراتینیزه و شکننده هستند و امکان بروز تروما در آن زیاد است ، لازم می باشد.

فاکتورهای مربوط به بیمار:

سیگار کشیدن، بیماری های سیستماتیک، دارو، پوکی استخوان و کاهش کیفیت و تراکم استخوان برخی از عواملی است که می تواند حفظ طولانی مدت ایمپلنت را به خطر بیندازد.

انگیزه:

انگیزه یکی از عوامل مهم است که می تواند بر بازدهی بلند مدت کاشت ایمپلنت تاثیر بگذارد . بنابراین دندانپزشکان به طور مستقیم باید بر آموزش و انگیزش بیمار موثر باشند.

غربالگیری و نظارت:

پس از انجام کاشت دندان، لازم است که پرونده بیمار نگهداری شود، زیرا بیمار به طور منظم نیاز به ارزیابی ایمپلنت دارد، این بازنگری به طور معقول هر ۶ماه یک بار اتفاق می افتد.

دندان طبیعی در مقابل ایمپلنت:

• دندان های طبیعی با ایمپلنت ها متفاوت هستند،

• بافت اطراف ایمپلنت رگ های خونی کمتری دارد.

• فیبرهای transeptal یا gingivodental در اطراف ایمپلنت وجود ندارد.

• هیچ ارتباطی با perio dental ligament در ایمپلنت وجود ندارد و ارتباط به طور مستقیم به ایمپلنت بستگی دارد( بازسازی استخوان).

بافت نرم پری ایمپلنت:

بافت نرم اطراف ایمپلنت از نظر بالینی شبیه دندان است، با این حال پیوستگی اپیتلیوم مخاطی برای حفاظت از این بافت در ایمپلنت بسیار مهم است.

ارزیابی رادیوگرافیک:

توصیه می شود که این موارد در ۶ ماه اول ارزیابی شوند:

نمودار دندانپزشکی

بهداشت دهان

بافت پروتز ایمپلنت: تن، رنگ و بافت

التهاب: بافت از لحاظ خونریزی و ادم ارزیابی شود.

رادیوگرافی: هر ۲۴ ماه باید رادیوگرافی برای بررسی تغییرات سطح استخوان انجام شود.

لق بودن یا نبودن ایمپلنت پروتز: ثبات پروتز باید بررسی شود

جراحی ایمپلنت وملاحظاتی که باید در نظر گرفته شود

قبل از درمان کاشت دندان مصرف دخانیات و مشروبات الکلی به دلیل اختلال در گردش خون نباید دو هفته قبل از جراحی  مصرف شود

با نظر پزشک قبل از کاشت دندان مصرف داروهایی مانند آسپرین و... باید قطع شود

اگر سوالی در مورد مراحل کاشت دندان دارید،از پزشک بپرسید تا به آگاهی کافی برسید

ایمپلنتولوژی یکی از بخش های مهم جراحی دهان است، همانطور که دندانپزشکی ایمپلنت یک روش انتخابی است، باید دقیق برنامه ریزی و اجرا شود تا عملکرد و زیبایی را در کمترین زمان با حداقل آسیب به بافت های حیاتی و ناراحتی برای بیمار به سرانجام برساند، یک جراحی کاشت ایمپلنت درست، باید اصول صحیح جراحی را رعایت کند.

طرح درمان:

برنامه ریزی برای جراحی کاشت ایمپلنت مستقیما از آغاز با موک آپ و وکس آپ تشخیصی آغاز می شود تا بتواند وضعیت ایده آل را مشخص نماید. تجزیه و تحلیل سه بعدی به دندانپزشک اجازه می دهد که به طور دقیق محل ایمپلنت را تشخیص دهد تا حمایت از آن به طور کامل صورت گیرد و پروتز قرار داده شده بدون مشکل باشد.

طرح درمان جراحی ایمپلنت ملاحظات زیر را در نظر می گیرد و هر مرحله از عمل جراحی قبل از کاشت ایمپلنت پیش بینی می شود.

۱)آیا بیمار به لحاظ پزشکی برای عمل جراحی ایمپلنت مناسب است؟آیا مشورت های کافی به منظور کاشت دندان توسط جراح با بیمار صورت گرفته است.

۲) این مورد با توجه به طبقه بندی بین المللی جراحی ایمپلنت تا چه حد پیچیده است؟

۳)آیا جراحی در سطح مهارت انجام می شود؟ این مورد از جراحی ایمپلنت با تیمی از دندانپزشکان که بتوان هم جراحی را شامل شود و هم ترمیم انجام شود.

۴) آیا دسترسی به جهت طرح درمان جراحی ایمپلنت وجود دارد؟

آیا بافت نرم و سخت نیاز به انجام پیوند استخوان جهت انجام جراحی ایمپلنت بهینه را دارد؟

۵) آیا هیچ کدام از ساختارهای حیاتی مثل عصب دندانی پایین، عصب زبان یا کف دهان در معرض ریسک هستند؟

۶) آیا پروتکل های اصلاح شده جراحی برای کاشت ایمپلنت مورد نیاز است؟

۷) آیا بیهوشی مورد نیاز است؟ در این صورت باید یک متخصص این حوزه در جراحی حضور داشته باشد.

۸)آیا به اندازه کافی با بیمار صحبت شده و درباره همه گزینه ها و مزایا و معایب، محدودیت ها و خطرات جراحی ایمپلنت صحبت شده است؟ آیا بیمار برآورد هزینه ی مشخصی دارد؟

آیا تمام حقایق پیرامون انتظارات بلند مدت درمان و جایگزینی به بیمار توضیح داده شده است؟

آیا برنامه چکاپ و نظارت بلند مدت پس از جراحی لازم است؟

آماده سازی برای جراحی:

آماده سازی قبل از جراحی شامل آمادگی بیمار قبل از شروع جراحی ایمپلنت به جهت روحی و جسمی می باشد، بیمار باید از لحاظ پزشکی شرایط کافی برای جراحی کاشت دندان را داشته باشد ، از لحاظ پزشکی بیماران آسیب پذیر نیاز به ارزیابی بیشتر جهت مشاوره با پزشکان عمومی و متخصص داشته باشند، یعنی باید آموزش های لازم داده شود تا بتوان نتایج مناسبی از جراحی حاصل کرد، قبل از کاشت ایمپلنت تمام بیماری های دندانی باید از بین بروند و درمان شوند، همچنین قبل از شروع جراحی باید دهان از لحاظ وجود پلاک بررسی شود و التهاب و عفونت آشکار نباید وجود داشته باشد.

داروهای پیش از جراحی ایمپلنت باید به موقع مصرف شوند(داروهای ضد التهابی ضد استروئیدی به عنوان داروی پیشگیرانه بهتر عمل می کنند.)

بیماران باید قبل جراحی و بعد از عمل جراحی از میزان ناراحتی هایی که در طول جراحی ممکن است پیش بیاید آگاه باشند.

الزامات پایه جراحی ایمپلنت:

یک متخصص دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد، باید آموزش های لازم را پس از فارق التحصیلی کسب کند.

استانداردهای آموزش و ارائه درمان ایمپلنت توصیه کرده است که قرار دادن ایمپلنت یک روش جراحی می باشد که تنها باید توسط دندانپزشکی که دوره انجام این نوع جراحی را گذرانده باشد قادر به انجام آن می باشد.

چنین آموزش هایی یک دوره تکمیلی در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد

کاشت دندان و زمان بندی جراحی آن

دیگر نگران فضا های خالی در دهانتان نباشید با روش ایمپلنت که بهترین روش جایگزینی دندان است فضا های خالی دهانتان را با کاشت دندان پر کنید

برای زمان بندی مراحل کاشت دندان روش های مختلفی وجود دارد در روش اول اگر شرایط خوب باشد همزمان که دندان کشیده می شود پایه ایمپلنت را قرار می دهیم  

در روش دوم دندان کشیده می شود بعد از چند ماه ایمپلنت گذاشته می شود

ایمپلنت را می توان همزمان با کشیدن دندان در محل بی دندانی قرار داد و یا این که مدت زمانی را برای جایگذاری ایمپلنت در استخوان فک طی کرد.

ایمپلنت فوری همزمان باکشیدن دندان

کاشت ایمپلنت همزمان با از دست دادن دندان به دلایل زیادی می تواند جذاب باشد، بهبود محل بی دندانی و عمل بازسازی استخوان به صورت همزمان و موازی انجام شده، در نتیجه مدت فرآیند جراحی کاهش می یابد، همه ی موارد ذکر شده ایمپلنت فوری را به روشی موثر در کیفیت درمان تبدیل کرده است.

طبق گزارشات در افرادی که این روش قابل انجام است قطر استخوان وضعیت مناسب تری دارد اما این موضوع خود بحث برانگیز است.

مشکلات محتمل در کاشت ایمپلنت فوری:

شامل مواردی چون:

• ایجاد مشکل در ثبات اولیه در ایمپلنت قرار داده شده

• ظهور بیماری peri implant در صورت وجود عفونت در هنگام قرار گیری ایمپلنت دندان

مرز بین ایمپلنت و استخوان محلی است که ممکن است نیاز به پیوند داشته باشد.بهبود محل جراحی از لحاظ زیبایی شناختی غیر قابل پیش بینی است .

کاشت ایمپلنت فوری در طبقه بندی جراحی ها فرآیندی پیچیده به شمار می رود.

ایمپلنت های فوری می توانند:

• منجر به افزایش میزان طول عمر ایمپلنت شوند

• با کاهش مخاط دهان ارتباط داشته باشند.

فاکتورهای کاهش دهنده شدید مخاط دهان:

• سیگار کشیدن

• حضور پلاک در حالت باکالی ایمپلنت (ضخامت کمتر از یک میلی متر ) ; وقتی نوع لثه ی شخص نازک باشد; موقعیت ایمپلنت در حالت باکالی ایمپلنت دندان

ایمپلنت با تاخیر کمتر ویا بیشتر

ایمپلنت با تاخیر کمتر ویا بیشتر در مقایسه با نوع فوری آن طولانی تر است، تاخیردر ایمپلنت این اجازه را به بافت نرم لثه می دهد که عمل بهبود راحت تر صورت گیرد.

تاخیر در کاشت ایمپلنت هم چنین عفونت های ممکن پیشین را کاهش می دهد ،بنابراین بسیاری از ایمپلنتولوژیست ها این روش کاشت دندان را ترجیح می دهند .

در روش کاشت با تاخیر در بخش استخوانی ،ایمپلنت از همه ی جهات به صورت سه بعدی در موضع مناسبی قرار میگیرد .(mesio/distally ; oro/palatally) این روش اغلب برای قسمت هایی که دارای چند کانال هستند مناسب است،و ایمپلنت در مرکز آن فضا قرار می گیرد.

ایمپلنت با تاخیر در مواقعی که دندان مکررأ عفونت کرده ویا محل بی دندانی نیاز به ترمیم استخوان داشته باشد توصیه می شود.

تکنیک های تقویت و حفاظت از محل بی دندانی

بعد از کشیدن دندان بهبود زخم باعث تغییرات ابعاد در مورفولوژی آلوئولار می شود، جایگزین درست ایمپلنت از لحاظ زیبایی شناسی هم بی فایده نیست.

طبق تحقیقات انجام شده در بعد سیستماتیک کاهش قطر استخوان در ابعاد با پهنای ۳٫۸mm وقطر ۱٫۲۴mm بعد از ۶ ماه از کشیدن دندان اتفاق می افتد .

تصاویر زیر جزئیات xenograph/collagen مواد بازسازی را که همزمان با کشیدن دندان جایگذاری می شود نشان می دهد.پس از پیوند استخوان حدود ۶هفته بعد امکان قرارگیری ایمپلنت موجود خواهد بود.

ایمپلنت بهترین جایگزین دندان از دست رفته

از بین روش های مختلف برای جایگزینی دندان از دست رفته ایمپلنت بهترین روش است.با کاشت ایمپلنت افراد می توانند به زیبایی ظاهری  دست پیدا کنند.ایمپلنت بسیار شبیه دندان طبیعی انسان است.برای موفقیت  ایمپلنت جراح باید فیکسچر را در موقعیت مناسبی در استخوان فک قرار دهد تا خطر شکست کمتر شود.نتیجه درمان ایمپلنت زمانی ثمربخش می شود که پایه ایمپلنت در جایگاه سه بعدی مناسب و دقیق به کار رود.

شکست ایمپلنت دندان در طرح درمان دیجیتالی

بسیاری از افراد بخصوص افراد سالمند ، به دلیل مشکلات احتمالی در روش های سنتی، از کاشت دندان دوری می کنند، امروزه با وجود درمان دیجیتال ، کاشت ایمپلنت بسیاری از مشکلات را برطرف کرده است، اما پس از آن احتمال دارد مشکلاتی نیز به وجود بیاورد.