ایمپلنت دندان و سایز ایده آل فیکسچر(پایه)

در این مطلب می خواهیم بدانیم با در نظر گرفتن چه شاخصه هایی می توانیم ایده آل ترین سایز ایمپلنت را انتخاب کنیم

فشار وارد بر ایمپلنت یکی از مهم ترین شاخصه  های مهم انتخاب سایز ایمپلنت است

طرح درمان اولیه برای دندانپزشکی ایمپلنت، بایستی در برگیرنده ی سایز ایده آل ایمپلنت باشد که اساسا بر مبنای ملاحظات بیومکانیک و استتیک صورت می گیرد.

در پروتزهای معمول، هنگام جایگزینی دندان، به طور طبیعی دندان های پایه خلفی با پهنای زیاد جهت بازسازی دندان های خلفی به کار برده می شد، وقتی دندان ها با ایمپلنت های دندانی جایگزین می شوند، تیم درمانی باید از قبل سایز ایده آل ایمپلنت را بر مبنای روکش با استتیک ایده آل در چهارچوب اصول بیومکانیک انتخاب کند.

در گذشته سایز یک ایمپلنت اساسا بر مبنای حجم استخوان موجود در بعد ارتفاع، عرض و وطول تعیین می شد. جراح در قسمت های قدامی دهان از ایمپلنت های بلندتر و و در نواحی خلفی به دلیل محدودیت های ناشی از کانال مندیبولارو سینوس ماگزیلا از ایمپلنت های کوتاه تر استفاده می کرد. قطر ایمپلنت نیز هنگام جراحی تعیین می شد که با عرض استخوان موجود، ارتباط داشت و در اغلب موقعیت ها قطر ایمپلنت (۴ میلی متر) استفاده می گردید.

در طی سال ها گنجاندن اصول بیومکانیک در طرح درمان های ایمپلنت های دندانی جهت کاهش رایج ترین عوارض درمان که مرتبط با استرس بیومکانیکال بودند، توسط مولف توصیه شده است.

در ابتدا پروتز بیمار مطابق با انتظارات استتیک و اینکه چند دندان، جایگزین می شود، ثابت باشد یا متحرک، طراحی می شود تا بزرگی و نوع نیروهای وارد بر روکش، مورد ارزیابی قرار می گیرند.

تراکم استخوان در نواحی احتمالی جای گذاری ایمپلنت ارزیابی و موقعیت های قرارگیری کلیدی ایمپلنت مشخص شده و در ادامه، تعداد ایمپلنت های اضافی بر اساس عوامل نیروی بیمار و تراکم استخوان در نواحی قرارگیری ایمپلنت، صرف نظر از عوامل نیروی بیمار و تراکم استخوان، دارای اهمیت هستند. از طرف دیگر تعداد کلی ایمپلنت ها مستقیما مرتبط با این عوامل نیرو و تراکم استخوان است. برای مثال وقتی بیماری، پارافانکشن دارد یا تراکم استخوان کم است،تعداد بیشتری ایمپلنت بایستی استفاده شود زیرا نیروهای بزرگ تری که به پایه های ایمپلنتی اعمال می شود، سب انتقال استرس های بزرگی به سطح تماس ایمپلنت با استخوان می شود.

در واقع تعداد ایمپلنت ها نیز ممکن است وقتی سایز ایده آل ایمپلنت ها، جهت بارگذاری بیومکانیکی کافی نیست، فاکتور مهمی باشد. ملاحظه بعدی این توالی طرح درمان ایده آل سایز ایمپلنت است.

یک رویکرد جامع، جهت تعیین سایز کلی ایمپلنت در پروسه کاشت دندان است که با تشخیص مشکلات بالینی آغاز می شود، عملکرد ایمپلنت های دندانی، انتقال نیروها به بافت های بیولوژیک اطراف است. مدیریت بیومکانیکال نیرو وابسته بع دوعامل است، ویژگی نیروی به کار رفته و ناحیه سطحی فانکشنال که load را پخش می کند.

سایز ایمپلنت مستقیما ناحیه سطحی فانکشنالی را که loadمنتقل شده از طریق پروتز را پخش می کند، تحت تاثیر قرار می دهد، سپس اصول پایه ای علمی مرتبط با نیروو سطح تماس با اصول مهندسی ترکیب می شوند تا اهداف بالینی مورد نظر تامین شود.

ملاحظات استتیک نیز در ارتباط با سایز ایمپلنت مورد توجه بوده و بخشی از این ارزیابی را تشکیل می دهند.

جراحی ایمپلنت وملاحظاتی که باید در نظر گرفته شود

قبل از درمان کاشت دندان مصرف دخانیات و مشروبات الکلی به دلیل اختلال در گردش خون نباید دو هفته قبل از جراحی  مصرف شود

با نظر پزشک قبل از کاشت دندان مصرف داروهایی مانند آسپرین و... باید قطع شود

اگر سوالی در مورد مراحل کاشت دندان دارید،از پزشک بپرسید تا به آگاهی کافی برسید

ایمپلنتولوژی یکی از بخش های مهم جراحی دهان است، همانطور که دندانپزشکی ایمپلنت یک روش انتخابی است، باید دقیق برنامه ریزی و اجرا شود تا عملکرد و زیبایی را در کمترین زمان با حداقل آسیب به بافت های حیاتی و ناراحتی برای بیمار به سرانجام برساند، یک جراحی کاشت ایمپلنت درست، باید اصول صحیح جراحی را رعایت کند.

طرح درمان:

برنامه ریزی برای جراحی کاشت ایمپلنت مستقیما از آغاز با موک آپ و وکس آپ تشخیصی آغاز می شود تا بتواند وضعیت ایده آل را مشخص نماید. تجزیه و تحلیل سه بعدی به دندانپزشک اجازه می دهد که به طور دقیق محل ایمپلنت را تشخیص دهد تا حمایت از آن به طور کامل صورت گیرد و پروتز قرار داده شده بدون مشکل باشد.

طرح درمان جراحی ایمپلنت ملاحظات زیر را در نظر می گیرد و هر مرحله از عمل جراحی قبل از کاشت ایمپلنت پیش بینی می شود.

۱)آیا بیمار به لحاظ پزشکی برای عمل جراحی ایمپلنت مناسب است؟آیا مشورت های کافی به منظور کاشت دندان توسط جراح با بیمار صورت گرفته است.

۲) این مورد با توجه به طبقه بندی بین المللی جراحی ایمپلنت تا چه حد پیچیده است؟

۳)آیا جراحی در سطح مهارت انجام می شود؟ این مورد از جراحی ایمپلنت با تیمی از دندانپزشکان که بتوان هم جراحی را شامل شود و هم ترمیم انجام شود.

۴) آیا دسترسی به جهت طرح درمان جراحی ایمپلنت وجود دارد؟

آیا بافت نرم و سخت نیاز به انجام پیوند استخوان جهت انجام جراحی ایمپلنت بهینه را دارد؟

۵) آیا هیچ کدام از ساختارهای حیاتی مثل عصب دندانی پایین، عصب زبان یا کف دهان در معرض ریسک هستند؟

۶) آیا پروتکل های اصلاح شده جراحی برای کاشت ایمپلنت مورد نیاز است؟

۷) آیا بیهوشی مورد نیاز است؟ در این صورت باید یک متخصص این حوزه در جراحی حضور داشته باشد.

۸)آیا به اندازه کافی با بیمار صحبت شده و درباره همه گزینه ها و مزایا و معایب، محدودیت ها و خطرات جراحی ایمپلنت صحبت شده است؟ آیا بیمار برآورد هزینه ی مشخصی دارد؟

آیا تمام حقایق پیرامون انتظارات بلند مدت درمان و جایگزینی به بیمار توضیح داده شده است؟

آیا برنامه چکاپ و نظارت بلند مدت پس از جراحی لازم است؟

آماده سازی برای جراحی:

آماده سازی قبل از جراحی شامل آمادگی بیمار قبل از شروع جراحی ایمپلنت به جهت روحی و جسمی می باشد، بیمار باید از لحاظ پزشکی شرایط کافی برای جراحی کاشت دندان را داشته باشد ، از لحاظ پزشکی بیماران آسیب پذیر نیاز به ارزیابی بیشتر جهت مشاوره با پزشکان عمومی و متخصص داشته باشند، یعنی باید آموزش های لازم داده شود تا بتوان نتایج مناسبی از جراحی حاصل کرد، قبل از کاشت ایمپلنت تمام بیماری های دندانی باید از بین بروند و درمان شوند، همچنین قبل از شروع جراحی باید دهان از لحاظ وجود پلاک بررسی شود و التهاب و عفونت آشکار نباید وجود داشته باشد.

داروهای پیش از جراحی ایمپلنت باید به موقع مصرف شوند(داروهای ضد التهابی ضد استروئیدی به عنوان داروی پیشگیرانه بهتر عمل می کنند.)

بیماران باید قبل جراحی و بعد از عمل جراحی از میزان ناراحتی هایی که در طول جراحی ممکن است پیش بیاید آگاه باشند.

الزامات پایه جراحی ایمپلنت:

یک متخصص دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد، باید آموزش های لازم را پس از فارق التحصیلی کسب کند.

استانداردهای آموزش و ارائه درمان ایمپلنت توصیه کرده است که قرار دادن ایمپلنت یک روش جراحی می باشد که تنها باید توسط دندانپزشکی که دوره انجام این نوع جراحی را گذرانده باشد قادر به انجام آن می باشد.

چنین آموزش هایی یک دوره تکمیلی در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد