شکست ایمپلنت دندان در طرح درمان دیجیتالی

بسیاری از افراد بخصوص افراد سالمند ، به دلیل مشکلات احتمالی در روش های سنتی، از کاشت دندان دوری می کنند، امروزه با وجود درمان دیجیتال ، کاشت ایمپلنت بسیاری از مشکلات را برطرف کرده است، اما پس از آن احتمال دارد مشکلاتی نیز به وجود بیاورد.

 قرارگیری ایمپلنت همراه با روکش، یک درمان قابل پیش بینی برای جایگزینی دندان به حساب می آید، آمار به دست آمده نشان می دهد، میزان موفقیت ایمپلنت های کاشته شده دارای درصد بالایی می باشد.

طبق گزارشات از موفقیت و شکست جراحی ایمپلنت، عوامل موثر در نتیجه نهایی ایمپلنت به خود بیمار و شرایط وی بستگی دارد. شکست ایمپلنت ممکن است از چند فاکتور حاصل شود ، در این ویدئو بیمار پس از مراجعه به دندانپزشکی و بررسی تصاویر سی تی و رادیوگرافی ، طرح درمان او توسط جراح با استفاده از نرم افزارهای دیجیتالی و سیستم های کامپیوتری مشخص می شود و پس از آن surgical guide یا راهنمای جراحی با استفاده از قالب های موجود از دهان بیمار توسط لابراتوار ساخته می شود، پس از آماده شدن راهنمای جراحی ، با قراردادن آن در فکی که قرار است ایمپلنت دندان گذاشته شود ، جراحی آغاز می شود، با استفاده از راهنمای جراحی می توان محل دقیق قرارگیری ایمپلنت را به طور کامل مشخص کرد.

پس از دریل محل جراحی ، راهنمای جراحی برداشته می شود و با استفاده از برش لثه ، ایمپلنت در محل مشخص شده قرار داده می شود، مشاهده می شود که جراحی ایمپلنت با شکست مواجه می شود،زیرا حجم کافی استخوان در آن قسمت جهت قرارگیری ایمپلنت وجود نداشته است. تصاویر به دست آمده و طرح درمان ایجاد شده توسط جراح نتوانسته به درستی تشخیص دهد که در جزئیات قطر استخوان آیا شرایط کافی برای کاشت دندان وجود دارد یا خیر، به همین دلیل در پایان جراحی، ایمپلنت را خارج کرده و در مکان دیگر قرار دادند زیرا حجم استخوان در آن جا به اندازه کافی برای قرار گیری ایمپلنت مناسب بوده است و پس از آن با استفاده از پودر استخوان و مواد پیوندی آلو گرفت ، پیوند استخوان انجام شد تا حجم استخوان کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت موجود باشد.