چه بیماری هایی بعد از ایمپلنت ممکن است رخ بدهد

بعد از انجام ایمپلنت ،ممکن است بافت نرم و سخت تحت تاثیر قرار بگیرد،باکتری ها در پایه ایمپلنت و زیر لثه ، تجمع می یابند و ممکن است باعث عفونی شدن آن شوند.

بیماری پری ایمپلنت نوعی از التهاب است که در اطراف بافت نرم و بافت سخت رخ می دهد.

همانند یک دندان طبیعی باکتری های می توانند در زیر بافت لثه و برروی پایه ایمپلنت رشد کنند، پس از گذشت زمان ، باکتری ها به بافت لثه آسیب می زنند، و باعث التهاب لثه می شود.

بیماری های پروتز ایمپلنت به دو دسته تقسیم می شوند:

Peri mucositi ایمپلنت ، در ای نوع بیماری التهاب تنها در بافت نرم اطراف ایمپلنت دیده می شود و هیچ نشانه ای از تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت دیده نمی شود.

در واقع پری ایمپلنت موکوزی ، پیش زمینه ی بیماری peri implantities می باشد، شواهد نشان می دهد که اگر سریعا نسبت به درمانperi implant mucosities اقدام کنیم قابل درمان می باشد.

 

اما در نوع دوم peri implantities التهاب لثه در اطراف بافت نرم و در استخوانی که بافت اطراف ایمپلنت را تشکیل می دهد دیده می شود، این عارضه وخیم است و برای در مان نیاز به عمل جراحی دارد.

علائم بیماری peri implant شبیه علائم بیماری لثه ، یعنی به رنگ قرمز و ملتهب اطراف ایمپلنت می باشد یا این که بعضی افراد در هنگام مسواک زدن خونریزی دارند.

همانند دندان های طبیعی ایمپلنت های دندان به رعایت بهداشت و مسواک زدن مداوم احتیاج دارند ، همچنین باید چک آپ های لازم را هر چند وقت یک بار انجام دهند.

سایر عوامل خطر ساز که باعث گسترش بیماری پری ایمپلنت می شود عبارتند از:

تشخیص قبلی بیماری پریودنتال، کنترل ضعیف تولید پلاک دندان، سیگار کشیدن و بیماری دیابت.

این مورد که ایمپلنت های دندانی را باید به طور مداوم به عنوان بخش جامع پریودنت مورد ارزیابی قرار دهیم بسیار اهمیت دارد.

مهم ترین بخش و نکته ی ایمپلنت دندان این است که مانند دندان طبیعی عمل می کند و نکته ی دیگر این که مانند دندان طبیعی می تواند باعث ایجاد بیماری شود ، با رعایت بهداشت دهان و دندان ، عمر ایمپلنت  دندان می تواند تا کل طول عمر زندگی انسان به درازا بکشد.