انواع ایمپلنت و نکاتی در رابطه با پروتز آن

دیده شده که هنگامی که بیماران چندین دندان خود را از دست داده اند طرح درمان های مختلفی برای قرارگیری تعداد پایه ایمپلنت داده شده است

دقت عمل درجراحی ایمپلنت موضوع بسیار حائز اهمیتی است

باید پایه ایمپلنت کمترین انحراف را نسبت به محور طولی داشته باشد

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

پروتزایمپلنت های ثابت به شکل های مختلفی وجود دارند، تک دندانی، پل های کوتاه، متوسط و کامل. بسته به کیس مورد نظر از هر یک از این پروتز ایمپلنت دندانی استفاده می شود.

پروتز ایمپلنت ثابت – تک دندان

از هر دوروش سمنت کردن و پیچ کردن می توان استفاده کرد، برای تک دندان به روش پیچ کردن نیاز است که یک اتصال یک تکه با پیچ از روکش به اباتمنت متصل شود.

در روش سمنت کردن نیاز است تا ابتدا یک اتصال بین تاج دندان و اباتمنت برقرار شود تا مناسب بودن جای گیری روکش ساخته شده اثبات شود سپس روکش به وسیله چسب دائم ، چسبانده شود.

پروتز ایمپلنت های ثابت – پل های کوتاه و متوسط

هنگامی که بیش از یک دندان از دست رفته، تصمیم برای تعداد ایمپلنت های مصرفی سخت می شود، در این موارد نیاز است تا ارزیابی دقیقی صورت گیرد، ایمپلنت ها باید کمترین میزان انحراف را از محور طولی داشته باشند.

ابتدا باید علامت هایی برروی مکان های مد نظر گذاشت تا دقت کار بالا برود.

سپس چندین ایمپلنت در فواصل مختلف قرار داده شده و روکش های مختلف را می توان با پیچ کردن یا سمان کردن در نواحی مورد نظر چسباند، این نکته اهمیت دارد که زوایای در نظر گرفته شده صحیح باشد.

در صورتی که زوایا اجازه ندهد که با پیج و مهره کردن روکش ها چسبانده شود می توان از طریق سمان کردن روکش را چسباند.

روکش ایمپلنت ثابت- پل کامل:

چندین ایمپلنت نیاز است تا راه حلی باشد برای جبران بی دندانی در افرادی که چندین دندان خود را از دست داده اند، با افزایش تعداد ایمپلنت و کاشت ایمپلنت در قسمت های مختلف فک، زاویه حائز اهمیت می شود زیرا نیاز است روکش ها به صورت ایده آل در دهان قرار بگیرند.

روکش ایمپلنت ثابت- پل کامل ترکیبی:

در بعضی موارد امکان استفاده از فول آرچ با روش پیچ کردن امکان پذیر نیست، در این صورت در مواردی که زوایا مطلوب نیستند یک ساختار جداگانه را از طریق پل با روکش های جدا گانه می سازند، و از طریق سمنت کردن در زوایای نامطلوب قرار داده می شود.

در مواردی که پل های ترکیبی مناسب نیست و باید با سمنت چسبانده شود در این صورت می توان کل قوس دهانی را به قسمت های کوچکتر تقسیم کرد و سپس روکش های به وسیله سمنت به ایمپلنت چسبانده می شود.

ایمپلنت وبررسی معیارهای دخیل دررضایت نهایی

علاوه بر آن که کاشت دندان به خوردن غذای بیمار کمک بسیار زیادی می کند باید زیبایی را نیز برای بیمار به همراه داشته باشد

یکی از اساسی ترین و مهم ترین نشانه های موفقیت درمان کاشت ایمپلنت و رضایت بیمار است

در ادامه مطلب به این موضوع خواهیم پرداخت

بازسازی دندان از دست رفته  در قسمت جلویی فک بالا، با یک پروتز کاشتنی حمایت شده،یک روش درمان مورد قبول در دنیا است. ایمپلنت های دندان نرخ بالای موفقیت هستند. با ایجاد یک سوراخ در فک، ایمپلنت دندان به شکل طبیعی در فک قرار می گیرد. علت این موفقیت بهبود روش های درمان و بهبود سطح ایمپلنت است. بازسازی دندان از دست رفته هنوز به عنوان یک درمان کامل شناخته نشده چرا که دارای مشکلاتی در هنگام کاشت دندان و پس از آن می باشد. موفقیت آمیز بودن یک ایمپلنت به چندین فاکتور وابسته است، و به طور کلاسیک تابع معیارهایی از قبیل شرایط اولیه، بازسازی استخوان، و تحلیل استخوان از دست رفته است. اگرچه این فاکتورها عوامل ضروری برای موفقیت یک ایمپلنت می باشند، اما گاهی اوقات  قادر به ارزیابی عینی و حقیقی از همه جنبه های یک مورد خاص نیستند، به خصوص در مورد ایمپلنت هایی که  می بایست جلوه زیبایی را حفظ کنند و و نقش مهمی دارند. امروزه ایمپلنت ها تنها وظیفه عملکرد مناسب را بر عهده ندارند، بلکه باید شکل و ظاهری زیبا نیز داشته باشند. بنابراین ارزیابی دقیقی بر زیبایی و عملکرد ایمپلنت مورد نیاز است. تلاش های اولیه برای ارزیابی جنبه های زیبایی ایمپلنت ها در سال ۱۹۹۷ توسط تورستن که شاخص لثه سالم را مطرح کرد، و این موضوع سایز مناسب لثه را ارزیابی می کند. از آن روز به بعد روش های ارزیابی زیبایی، مطالعات زیادی را به خود دیده است، و همواره در پی آزمودن دقت و تاثیر گذاری این روش ها بوده است، امروزه فاکتورهای دیگری علاوه بر میزان کاربرد لثه مثل رنگ، شکل و میزان سازگاری آن با بافت های نرم در ارزیابی زیبایی ایمپلنت ها اثر گذارند.

اخیرا روش های عینی دیگری برای ارزیابی زیبایی ایمپلنت ها تعریف شده اند.

شاخص  ( PES) که زیبایی بافت های نرم اطراف ایمپلنت را بررسی می کند و شاخص دیگری که نمره زیبایی مقدار سفیدی که از طریق نشان دهنده زیبایی با در نظر گرفتن کیفیت تاج ایمپلنت می باشد را بررسی می کند. این روش های ارزیابی تا به امروز توسط متخصصین برای بررسی و گزارش میزان زیبایی یک ایمپلنت در قسمت جلویی فک بالا مورد استفاده قرار گرفته است.

رضایت بیماران که نشان دهنده ی موفقیت یک ایمپلنت از دیدگاه بیمار است از دیگر معیارهای مهم ارزیابی است که معمولا با نظر سنجی و مقایسه بصری انجام می پذیرد.

تحقیقاتی نیز که ارزیابی بین طرز تفکر خود شخص دندانپزشک در بازسازی به وسیله ایمپلنت می باشد که انجام شده است، در این بین چندین مطالعه نشان دادند که ارزیابی های بی طرفانه، ممکن است قادر به نشان دادن نتایج دقیق نباشند.

کاشت دندان و بررسی استخوان اطراف آن

چگونه می توان عوامل خطرآفرین بعد ازکاشت دندان را کاهش داد؟

چگونه می توان یک جراحی ایمپلنت موفق داشت؟

آیا طراحی پروتز تاثیری بر موفقیت کاشت دندان دارد؟

در ادامه مطلب به این سوالات پاسخ خواهیم داد

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بیمارانی که سابقه پریودنتیت دارند لزوما در معرض خطر شکست ایمپلنت نیستند، اما ممکن است در بلند مدت دچار تحلیل استخوان ناشی از پری ایمپلنت در مقایسه با سایر بیماران که سابقه بیماری پریودنتیت ندارند بشوند.

ارتباط مستقیمی بین وجود پلاک و بیماری پری ایمپلنت در اطراف ایمپلنت و دندان وجود دارد که عوامل موثری باعث آن می شود.از جمله ژنتیک، شرایط سیستمیک مثل دیابت کنترل شده، داروهای حاوی بیسفوسفونات، سیگار کشیدن زیاد، و سرکوب سیستم ایمنی.

برای این افراد که حساسیت بالاتری دارند باید کنترل و مراقبت دقیق تر انجام شود. کنترل دیابت که جز عوامل مشترک بین افراد می باشد، بخش مهمی از مدیریت این بیماران را شامل می شود.

طراحی پروتز:

به عنوان عاملی برای رعایت بهداشت دهان و دندان و کنترل پلاک، طراحی پروتز یکی از عوامل موثر بر طول عمر ایمپلنت های دندانی می باشد، طراحی ایده آل پروتز نباید مانع افرادی شود که به صورت معمولی و در خانه از آن ها نگهداری می کنند.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد طراحی پروتزی که بار اضافی بر روی ایمپلنت ایجاد کند و بیش از حد سنگین باشد باعث بروز بیماری پری ایمپلنت می شود که ناشی از پلاک می باشد، بنابراین مدت زمانی که برای بهبودی و ادغام ایمپلنت و استخوان مورد نیاز است باید برنامه ریزی شده باشد، تا خطر تجمع پلاک کاهش یابد.

طراحی ایمپلنت:

طبق آزمایشات انجام شده بر روی سگ ها نشان می دهد که زبری سطح ایمپلنت برروی حساسیت پری ایمپلنت تاثیر می گذارد، با این حال بررسی های انجام شده تفاوت قابل توجهی در میزان بقا بین ایمپلنت با طرح های مختلف نشان نمی دهد.

کیفیت و تعداد بافت نرم:

مطالعات نشان می دهد که بافت نرم ضخیم کراتینیزه برای محافظت از بافت اطراف ایمپلنت و جلوگیری از پری ایمپلنت مورد نیاز است.

بنابراین پیوند بافت نرم در بیمارانی که دارای بافت نرم نازک، غیر کراتینیزه و شکننده هستند و امکان بروز تروما در آن زیاد است ، لازم می باشد.

فاکتورهای مربوط به بیمار:

سیگار کشیدن، بیماری های سیستماتیک، دارو، پوکی استخوان و کاهش کیفیت و تراکم استخوان برخی از عواملی است که می تواند حفظ طولانی مدت ایمپلنت را به خطر بیندازد.

انگیزه:

انگیزه یکی از عوامل مهم است که می تواند بر بازدهی بلند مدت کاشت ایمپلنت تاثیر بگذارد . بنابراین دندانپزشکان به طور مستقیم باید بر آموزش و انگیزش بیمار موثر باشند.

غربالگیری و نظارت:

پس از انجام کاشت دندان، لازم است که پرونده بیمار نگهداری شود، زیرا بیمار به طور منظم نیاز به ارزیابی ایمپلنت دارد، این بازنگری به طور معقول هر ۶ماه یک بار اتفاق می افتد.

دندان طبیعی در مقابل ایمپلنت:

• دندان های طبیعی با ایمپلنت ها متفاوت هستند،

• بافت اطراف ایمپلنت رگ های خونی کمتری دارد.

• فیبرهای transeptal یا gingivodental در اطراف ایمپلنت وجود ندارد.

• هیچ ارتباطی با perio dental ligament در ایمپلنت وجود ندارد و ارتباط به طور مستقیم به ایمپلنت بستگی دارد( بازسازی استخوان).

بافت نرم پری ایمپلنت:

بافت نرم اطراف ایمپلنت از نظر بالینی شبیه دندان است، با این حال پیوستگی اپیتلیوم مخاطی برای حفاظت از این بافت در ایمپلنت بسیار مهم است.

ارزیابی رادیوگرافیک:

توصیه می شود که این موارد در ۶ ماه اول ارزیابی شوند:

نمودار دندانپزشکی

بهداشت دهان

بافت پروتز ایمپلنت: تن، رنگ و بافت

التهاب: بافت از لحاظ خونریزی و ادم ارزیابی شود.

رادیوگرافی: هر ۲۴ ماه باید رادیوگرافی برای بررسی تغییرات سطح استخوان انجام شود.

لق بودن یا نبودن ایمپلنت پروتز: ثبات پروتز باید بررسی شود

ایمپلنت و راهنمای دقیق قرار دادن پایه آن

ایمپلنت های دندانی مناسب ترین جایگزین دندان هستند 

هنگام کاشت دندان باید به یک سری از نکات توجه کرد 

پایه ایمپلنت باید بیش از 2 میلی متر با کانال آلوئولار تحتانی فاصله داشته باشد

اگر این فاصله کم باشد فشار به تنه عصب وارد خواهد شد 

در ادامه این مقاله علمی به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت

ایمپلنت و تاثیر پیشرفت علم در آن

با توسعه تکنولوژی جراحی کاشت ایمپلنت پیشرفت های چشم گیری داشته است

حتی برای افرادی که به علت تحلیل استخوان نمی توانستند از کاشت دندان استفاده کنند،می توانند با بهره گیری از تکنولوژی مینی ایمپلنت ،کاشت دندان را برای این افراد انجام  داد

در ادامه مطلب به بررسی تکنولوژی مینی ایمپلنت خواهیم پرداخت