ایمپلنت وبررسی انواع پایه آن در دندانپزشکی

زبری سطح ایمپلنت تاثیر مستقیم در موفقیت درما نداردزیرا موجب بهبود تماس ایمپلنت با استخوان اطرافش می شود

نرخ موفقیت در استفاده از ایمپلنت با پایه زبر بیشتر است 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب 

استفاده از ایمپلنت های تیتانیومی زبر یکی از ابزار درمانی در دندانپزشکی ایمپلنت می باشدواز نظر سطح پوشش به ۳ دسته تقسیم می شوند:

صاف، متوسط و زبر. معمولا ایمپلنت های زبرتر سطح تماس بیشتری با استخوان دارند، برخی پژوهش ها نرخ موفقیت بالاتر را به ایمپلنت ها با زبری متوسط نسبت داده اند.

همچنین ایمپلنت های زبرتر نیروی بیشتری برای برداشتن نیازمندند.

از طرف دیگر موجب می شود باکتری ها راحت تر و بهتر به سطح ایمپلنت ها بچسبند. زیرا ایمپلنت های زبر بیش تر در معرض جذب پلاک هستند. این نقص موجب می شود التهاباتی در اطراف ایمپلنت های زبر تر ایجاد شود. بیماران سیگاری و کسانی که سابقه التهابات لثه ای داشته اند بیشتر در معرض خطر هستند. پزشکان در مورد این دسته از بیماران، ایمپلنت هایی با زبری های مختلف و سطوح اصلاح شده (پلاسما شده، اسیدشویی شده، بلاست شده و اکسید شده، دارای پوشش هیدروکسی آپاتیت یا ترکیبی از این ها ) استفاده می کنند.

دانشمندان در پژوهشی ثابت کردند بیمارانی که سابقه التهابات لثه ای دارند، به شکل جدی در معرض تحلیل استخوان لثه و خرابی ایمپلنت هستند. اما در پژوهش دیگر بر خلاف این گزارش شده.

افراد با سابقه التهابات لثه ای نرخ موفقیت بالایی پس از ایمپلنت داشتند.

چندین مطالعه بر روی حیوانات نیز انجام شده که تاثیر زبری ایمپلنت ها را بر روی التهابات آینده بررسی کرده اند.

نتایج بدین صورت است که سطح زبرتر موجب التهابات بیشتر شد، همچنین مشاهدات بر روی انسان ها نیز نشان داد که ایمپلنت های صاف، کمتر در خطر التهابات هستند و نرخ موفقیت کاشت دندان در آن ها بیشتر است.

بنابراین این سوال به وجود میآید که آیا در مورد بیمارانی که سابقه التهابات لثه ای دارند می بایست ایمپلنت صاف استفاده کرد یا خیر.

هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر زبری سطح ایمپلنت بر نرخ موفقیت آن ، تحلیل استخوان های مرزی و وقوع التهابات در بیماران با سابقه التهابات لثه ای است.

با بررسی ۶پژوهش که در آن ها ۱۳۴۲ ایمپلنت مورد ارزیابی قرار داده شده اند ، نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت های صاف بین ۸۴٫۹ الی ۹۷٫۱ درصد بود در حالی که برای ایمپلنت های زبر بین ۱۰۰ الی ۸۰ درصد بود.

همچنین میانگین تحلیل استخوان های مرزی برای ایمپلنت های صاف بین ۰٫۳۳ الی ۰٫۴۸ میلی متر بوده است.

پس از جراحی ایمپلنت از نوشیدن مایعات با نی خودداری کنید

زیرا باعث می شود لخته خون در محل جراحی شل شود

و خونریزی اتفاق بیوفتد

دیگر نکاتی که باید پس از کاشت دندان رعایت کنید را در ادامه مطلب خواهید خوند

پس از جراحی بروز درد، تورم، کبودی و خونابه امری طبیعی است که با رعایت توصیه های زیر علائم تا حد زیادی کنترل خواهند شد.۱) استراحت

در ساعات باقی مانده از روز پس از عمل جراحی دراز کشیده و استراحت کنید، در ۲۴ ساعت اول سر خود را کمی بالاتر از بدن قرار دهید.

پس از انجام کاشت دندان سرگیجه به سراغ فرد می آید و از این رو به آرامی از یک وضعیت به وضعیت دیگر حرکت کنید.

از انجام تمرینات ورزشی شدید تا ۴۸ ساعت پس از جراحی ایمپلنت دندانی بپرهیزید.

از حرکاتی که باعث کشیده شدن بافت می شوند مانند باز کردن زیاد دهان و لبخند زدن خودداری کنید.

۲) آنتی بیوتیک

بیمار باید تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده را برای جلوگیری از عفونت در محل جراحی مصرف کند.

۳) دهانشویه

بیمار باید استفاده از دهانشویه تجویز شده توسط پزشک را در کنار شستشو با آب نمک انجام دهد.

نکته: بعضی از دهانشویه ها اگر مدت طولانی استفاده شوند عوارض دارند و باعث تیرگی دندان ها نیز می شوند، بنابراین پس از پایان دوره تجویز شده دهانشویه را قطع کنید.

۴) یخ

در اسرع وقت یک کیسه یخ را به صورت متناوب برروی صورت خود در محل عمل قرار دهید .(یعنی ۱۰ دقیقه پک را بگذارید و ۱۰ دقیقه را بردارید)

استفاده از بسته های یخ برای ۲۴-۴۸ ساعت اول پس از جراحی به راحتی شما و به حداقل رساندن تورم کمک خواهد کرد.

۵) خون ریزی:

برای کنترل خونریزی بیمار باید گاز استریل که پزشک در ناحیه قرار داده برای مدت یک ساعت با فشار نگه دارد و بعد از دور انداختن گاز، شستشوی دهان با ملایمت انجام شود و از مایعات خنک استفاده شود و از دستکاری زخم و کندن لخته ی خون اجتناب شود .

۶) غذا خوردن:

بعد از برطرف شدن بی حسی از مواد غذایی سرد مانند بستنی استفاده نمایید. حداقل تا ۴۸ ساعت پس از عمل جراحی از خوردن غذاهای سفت و شستشوی دهان با مایعات گرم اجتناب کنید. از خوردن غذاهای پرادویه و بسیار داغ و بسیار سرد و غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی اجتناب کنید.

۷) مایعات:

مایعات خنک به مقدار زیاد در اسرع وقت مصرف شود، ۶ الی ۸ لیوان آب در طول ساعات باقی مانده از روز بعد از عمل بنوشید.

از نی نوش برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید زیرا ممکن است مکیدن سبب شل شدن لخته ی خون در محل عمل شده و سبب خونریزی می شود. شیر سرد بهترین منبع غذایی در طول چند ساعت پس از جراحی است، علاوه بر مایعات بدن و مواد مورد نیاز اولیه برای ترمیم را در اختیار بدن قرار می دهد.

۸) سیگار کشیدن:

سیگار کشیدن، بهبود و ترمیم را به تاخیر می اندازد و سبب افزایش ناراحتی و درد می شود، ممکن است به خونریزی و ایجاد عفونت در محل جراحی کاشت ایمپلنت دامن زند. عامل مهم افزایش شدت و گسترش بیماری های لثه است.

سیگار باعث کاهش جریان خون لثه می شود بنابراین عمر ایمپلنت ها را ۵۰ درصد کم می کند.

۹) الکل:

هرگز در زمان مصرف داروهای ضد درد الکل مصرف نکنید، ایمپلنت در واقع یک عضو مصنوعی می باشد که داخل بافت استخوان و لثه کاشته شده بنابراین نسبت به دندان طبیعی بسیار آسیب پذیرتر است. اجتناب از رژیم غذایی خیلی سخت و رعایت بهداشت دقیق (استفاده ی مرتب از مسواک و نخ دندان و واترجت و ..) جهت سلامت و حفظ طولانی مدت ایمپلنت ها الزامیست .

همچنین چکاپ های بعد از ایمپلنت باید به صورت مادام العمر انجام شود ( تاریخ چکاپ ها پس از تحویل پروتز به این صورت می باشد: ۳ ماه بعد از تحویل پروتز. ۶ ماه بعد از چکاپ اول. یکسال بعد از چکاپ دوم و بعد از آن به فاصله یکسال ).

جهت چکاپ طبق تاریخ از طرف مجموعه با بیمار تماس گرفته خواهد شد.

ایمپلنت وتاثیراسیدبرروی استخوان اطراف پایه آن

با پیشرفت علم و تکنولوژی در زمینه کاشت دندان به دنبال راهی هستند تا بتوانند بقای ایمپلنت را افزایش دهند

هرچه استخوان سازی اطراف ایمپلنت بیشتر انجام شود،و پایه ایمپلنت و استخوان بیشتر با یک دیگر ادغام شوند،عمر ایمپلنت افزایش خواهد یافت

در این مطلب در مورد تاثیر اسید هیالورونیک در کاشت دندان صحبت خواهیم کرد

طبق تعریف brenmark و همکارانش ادغام به این معنی است که مکانیزمی که در آن ایمپلنت های تیتانیومی و بافت زنده استخوانی بدون هیچ گونه التهابی بهبود پیدا می کنند.

Albre kesson و همکارانش تماس مستقیم بین ایمپلنت ها و استخوان زنده تعریف کرده و zab ادغام را تماس بین یک استخوان و ایمپلنت می داند که در آن تماس هیچ گونه علاومی از بیماری وجود ندارد.

ادغام ایمپلنت های دندانی بسیار مهم است و شامل چندین پاسخ بافتی جانبی است که شامل التهاب، توسعه عروق جهت رشد سلول های سرطانی، تحلیل استخوان، رشد استخوان و پس از آن در واقع فاز مدل کردن می باشد.

ابتدا خون حفره استخوان را پر می کند سپس اجزا سلولی خون مثل گلبول های قرمز، ترومبوسیت ها، و گلبول های سفید به سمت استخوان حرکت می کنند.

ناحیه تماس ایمپلنت و لخته خون فیبرین شکل می گیرد و بیش تر می شود، ماتریس موقت بر روی شبکه فیبرینی شکل می گیرد تا مرحله اول ادغام پایان یابد.

تحقیقات در راستای اصلاحات پیشرفته سطح ایمپلنت شامل تکنولوژی های در مقیاس نانویی و میکرویی انجام می شود.

اصلاحات جدید و پیچیده سطح، روش های متنوعی را در مقیاس نانو و میکرومتر فراهم کرده اند. بعضی از این سطوح دارای عوامل تحلیل و رشد استخوان هستند شامل کلاژن، پروتئین های تغییر شکل دهنده استخوان و عوامل انتقال مثل اسید هیالورونیک هستند که این مواد را به سطح ایمپلنت می آورند.

اسید هیالورونیک یک گلایکو آمینو گلاکون است که دارای پلی ساکارید های خطی است که از دو زنجیر مونوساکارید تشکیل شده است.

یکی از اجزای رایج ماتریس های خارج سلولی است که در همه ی موجودات زنده یافت می شود و نقش بسیار مهمی در بهبود یافتن ظاهری بافت ها مشاهده شد که موجب افزایش مهاجرت سلولی، چسبندگی، تکثیر، تفکیک و تشکیل استخوان می شوند.

ما فرض کرده ایم که اسید هیالورونیک تاثیرات مطلوبی بر روی تغییر شکل و بهبود بافت ها می گردد و هم چنین برروی ادغام ایمپلنت های دندانی نیز موثر هستند. هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر این ماده بر روی ایمپلنت های دندانی در فک پایین تعدادی خرگوش می باشد.

روش ها و تجربیات:

این پژوهش با همکاری تیم تحقیقاتی دانشگاه kirrikle انجام شد و در آن ۱۰ خرگوش نیوزیلندی با سن ۱۰ هفته و وزن ۲٫۵ تا ۳ کیلوگرم استفاده شد.

روش جراحی:

ابتدا بیهوشی کامل انجام شد ، برش استخوان به طول ۲٫۵ سانتی متر موازی لبه پایینی فک پایین انجام شد، ایمپلنت های دندانی با قطر ۲ میلی متر و طول ۴ میلی متر طراحی شدند، دو حفره جهت کاشت ایمپلنت درفک آماده شد. یک ایمپلنت در حفره جلویی برای ایجاد شرایط عادی و دیگری در حفره عقبی که دارای ژل هیالورونیک اسید بود قرار داده شدند. حیوان ها پس از دو ماه کشته شدند.

فک ها جدا شدند و درون محلول ۱۰ درصد فرمالدهید قرار داده شدند، سپس تمامی نمونه ها دارای ایمپلنت و بافت های سخت مجاور درون بافرفرمالدهید۴درصد قرار گرفتند.

از نمونه ها عکس های دیجیتالی تهیه شد و سپس ابعاد و اشکال آن ها توسط کامپیوتر بررسی شد، تماس بین ایمپلنت و استخوان ، استخوان- استئوئید در هر قسمت از بافت با اندازه گیری طول ایمپلنت درتماس با استخوان، استخوان معدنی و استئوئید انجام می گردد. ارزیابی میزان تماس استخوان و ایمپلنت از روی تماس مستقیم استخوان معدنی و سطح تیتانیوم صورت می پذیرد.

نتایج:

جراحی به شکل موفقی بر روی حیوانات انجام گرفت و هیچ گونه کاهش وزن آشکاری در آن مشاهده نشد، پس از کشتن حیوانات ۳ تا از ایمپلنت های معمولی ناموفق بودند و پس از آزمایش خارج شدند.

فرآیند ادغام ایمپلنت و استخوان در همه ایمپلنت ها موفقیت آمیز بود و هیچ گونه علائمی از عفونت دیده نشد، ماتریس استئوئید و بافت های استخوانی جدید از نظر شکل و ابعاد در هردوروش بررسی شدند، بافت استئوئید و بافت استخوانی جدید در گروه دارای اسید هیالورونیک مشاهده شدند و اما تفاوت بسیار چشم گیری بین آن ها و گروه دارای ایمپلنت معمولی دیده نشد.

بحث:

اسید هیالورونیک در تکثیرومهاجرت سلول ها شرکت دارد و موجب ترمیم بافت می شود، عملکرد اصلی آن کاهش التهاب بافت در زمان بهبود یافتن زخم و حمایت از تکثیر سلول های اپیتلیال می باشد. این اسید در چشم پزشکی، پوست، ارتوپدی، علم مفاصل ، و دندانپزشکی برای اختلالات در مفاصل بین فک ها و درمان زخم های دهانی و هم چنین عمل های جراحی استفاده می شود.

هدف ما مطالعه و پژوهش بر روی تاثیر این ژل (اسید هیالورونیک) بر روی فرآیند ادغام ایمپلنت های دندانی است.

عوامل متعددی برروی بهبود استخوان تاثیر گذارند بنابراین تاثیرات مطلوبی برروی فرآیند ادغام ایمپلنت خواهند گذاشت.

اما هیچ مطالعه چاپ شده ای بر روی تاثیر واضح اسید هیالورونیک در این فرآیند کارنکرده است.

بعضی از پژوهش ها برروی تاثیرات آن برروی بهبود استخوان بوده است. یکی از جدیدترین های آن ها نشان داد که هیالورونیک اسید با جرم مولکولی بالا به شکل قابل توجهی در رشد استخوان به صورت موضعی اثر گذار است.

انگستروم و همکارانش تاثیرات این اسید برروی ارتفاع استخوان شکل گرفته و بهبود آن را مورد بررسی قرار دادند و یافته ها نشان داد که بین گونه درمان شده با اسید و بدون آن ۱ میلی متر در طول ۱۲ ماه اختلاف است.

دانشمندان نیز بهبود بهتر استخوان درمان شده با اسید هیالورونیک را نسبت به عدم حضور آن گزارش کردند.

با دانستن این مطالب راجع به این اسید در پی استفاده از آن ادغام ایمپلنت های دندانی شدیم.

نتایج نشان داد که اگر چه تفاوت چشم گیر نبودند اما گروه درمان شده با این اسید بافت استخوانی بیشتری در حوالی مرز مشترک استخوان- ایمپلنت بودند.

فرآیند ادغام ارتباط مستقیم با سطح ایمپلنت و استخوان دارد. تصاویر نشان دادند که نواحی ادغام شده در گروه دارای اسید بیشتر از گروه بدون اسید هستند.

التهاب بافت های استخوانی می تواند با روش های مرسوم اندازه گیری نیز ارزیابی شود، قرار دادن نمونه های استخوانی در متاکریلات تاثیر بسزایی در از دست رفتن کلسیم آن دارد چرا که یکنواختی را در ناحیه استخوان- ایمپلنت حفظ می کند.

Schwartz و همکارانش بیان کردند که با استفاده از رنگ آمیزی در قسمت های بافتی دارای کلسیم می توان ارزیابی اولیه مناسبی از بهبود زخم در نواحی ایمپلنت های تیتانیومی داشت

در پژوهش ها قسمت های بافتی توسط سه رنگ نشانه گذاری شده اند که رنگ نارنجی/قرمز برای استئوئید و رنگ سبز/آبی برای بافت معدنی بود.

این پژوهش چندین محدودیت دارد، یکی از آن ها نبود آزمایش های ابعادی و ظاهری در زمان های اولیه و میانی است. دیگر محدودیت ها نبود بارگذاری عملی ایمپلنت های ادغام شده است. دلیل آن استفاده از مدل حیوانی است که با تهیه ی پروتز خاص می توان بر آن غلبه کرد.

در نهایت توانستیم نشان دهیم که اسید هیالورونیک تاثیر مطلوبی بر روی بهبود بافت نرم استخوان دارد.

کاشت ایمپلنت و علت شکست در آن

پس از جراحی ایمپلنت متخصصین توصیه می کنند فعالیت های بدنی خود را محدود کنید

به حالت خوابیده و سر کمی بالا تر از قسمت های دیگر استراحت کنید

استراحت در بهبود شما بسیار موثر است