التهاب پری ایمپلنت و عوامل تاثیر گزار در آن

هنگام جراحی ایمپلنت روی سطح تیتانیومی یک لایه تیتانیوم اکساید تشکیل می شود که موجب افزایش خوردگی میشود که تاثیر مستقیم دربقای ایمپلنت دارد

عواملی وجود دارد که این مقاومت را کاهش می دهد که در این باره صحبت خواهیم کرد

تیتانیوم و آلیاژهای آن موادی هستند که به طور معمول در تولید ایمپلنت های دندانی و سازه های پشتیبانی شده از ایمپلنت به علت خواص آنها مانند چگالی پایین، ماژول الاستیک کم، استحکام مکانیکی بالا، مورد استفاده قرار می گیرند، مقاومت بالا در برابر خوردگی و درنتیجه سازگاری زیستی بالا، خواص این چنینی هستند که سبب موفقیت عملکرد بالینی ایمپلنت های مبتنی بر تیتانیوم می باشند. مقاومت خوردگی تیتانیوم بستگی به ترکیب و شرایط محیطی دارد، از جمله ph و دما و غلظت یون های واکنشی . بنابراین تیتانیوم مقاومت خوردگی بالایی در مقایسه با مواد فلزی مختلف دارد.

در حفره دهان اثر سینرژیک محیط می تواند به طور قابل توجهی باعث کاهش میزان تخریب سطوح تیتانیوم شود، برای مثال تحقیقات قبلی در در ویترو گزارش داده است که خوردگی و پوششی از تیتانیوم و آلیاژهای آن در تماس با فلوراید و متابولیت های بیوفیلم همراه با phپایین به کاهش هتروفی در مقاومت خوردگی تیتانیوم خالص تجاری و آلیاژهای TI6A منجر می شود. مقدار بالای فلوراید به همراه کاهش PH برای سطوح مضر است. pH موجود در محیط به علت متابولیسم کربوهیدارت ها در حضور بیوفیلم ها کاهش می یابد. اگرچه بیشتر تحقیقات انجام شده در ویترو قبلی روی سطح صاف انجام شده، و برای همین مطالعات در محل و یا درون محیطی در برش سطوح بازدارنده ایمپلنت تجاری بعد از دوره های کاربردی کلینیکال انجام شدند.

تیتانیوم هنگامی که در تماس با فضای اتاق تشکیل می شود. یک لایه منفذ نازک (۲-۲۰ نانومتر) بر روی آن تشکیل می دهد که عمدتا از TIO2 تشکیل شده است، که مسئول مقاومت در برابر خوردگی بالا، سازگاری با محیط زیست و افزایش توانایی درپیوند استخوانی است. اگرچه این لایه به علت واکنش پذیری آن با مواد اسیدی مانند اسید هیدروفلوئوریک ایجاد شده با جداشدن اتصال f با H سبب افزایش غلظت Fو H و درنهایت منجر به انحلال لایه اکسید شده و منجر به کاهش مقاومت خوردگی تیتانیوم می شود

با توجه به داده ها، مواد برپایه پراکسید هیدروژن و فلورایدها وغلظت های بالا اثرات منفی بر مقاومت خوردگی ایمپلنت های دندانی و نیز ساخت های مبتنی بر تیتانیوم دارند، علاوه بر این یون های حاصل از فرآیند تخریب همراه با تجمع بیوفیلم می تواند باعث التهاب پری ایمپلنت شود که می تواند موفقیت های طولانی مدت پروتئین های حمایت شده از ایمپلنت را کاهش دهد.

تخریب تیتانیوم باعث آزاد سازی یون هایی است که در بافت های اطراف انباشته شده اند و به جریان خون منتقل می شوند و سمیت سلولی را در میان عوارض جانبی دیگر به وجود می آورند.

کاشت ایمپلنت به روش نوین

کاشت ایمپلنت به روش نوین، در علم جدید دندانپزشکی قابل انجام است. این روش کاشت ایمپلنت توسط متخصصین در حوزه دندانپزشکی  انجام می‌شود و دارای مزایایی نیز نسبت به روش های دیگر کاشت ایمپلنت می‌باشد.

یکی از روش های نوین دندانپزشکان در عرصه کاشت ایمپلنت، روش نویگیشن است .کاشت ایمپلنت، به روش نویگیشن روشی کاملا دیجیتالی است. مزایای این روش کاشت نسبت به روش های قبلی بسیار زیاد است