ایمپلنت و افزایش سرعت درمان بااسکنر سه بعدی

درمان ایمپلنت یکی از درمان هایی است که درصد موفقیت بالایی دارد 

ولی شکست درمان نیز ممکن است اتفاق بیوفتد

امروزه تکنولوژی های جدیدی در این زمینه به وجود آمده است 

برای مثال اسکنر های جدید سه بعدی با اشعه ایکس قادر به اندازه گیری میزان تحلیل استخوان ،قطر استخوان و دیگر اطلاعات می باشد

امروز قصد داریم بعضی دستگاه ها و تکنولوژی های جدید که در حوزه کاشت ایمپلنت دندان مورد استفاده قرار می گیرند را به شما معرفی کنیم، همان طور که می دانید به جهت جایگزینی دندان از دست رفته و کاشت دندان از ایمپلنت استفاده می شود، در روش های متداول در صورت عدم نیاز به پیوند استخوان ، کاشت ایمپلنت حدود ۴ الی ۶۶۶ ماه و در طی دو مرحله انجام می شد، اما امروزه با دستگاه های جدیدتر، میزان سرعت افزایش یافته است.

اولین دستگاهی که به معرفی آن خواهیم پرداخت اسکنر سه بعدی است، این اسکنر با استفاده از اشعه ایکس قادر به نمایش میزان تراکم و و عمق استخوان در محل ایمپلنت را دارد، این اطالاعات در کاشت ایمپلنت، میزان تحلیل استخوان، فک، درمان ریشه و مسائل مشابه به ما کمک خواهد کرد.

دستگاه اسکنر سه بعدی مشابه اسکنر CAD می باشد، و قادر به نمایش استخوان های فک می باشد، در این دستگاه قطعه ای به نام ENTتعبیه شده است که ورم سینوس و سایر مشکلات سینوس را به ما نشان خواهد داد.

اما معمولا در کاشت ایمپلنتاز آن استفاده می شود، بسیاری از افراد هستند که یک یا چند و یا همه ی دندان های خود را از دست داده اند و برای اینکه بتوانند عمل بهتر جویدن را انجام دهند، باید به جای استفاده از دندان مصنوعی از ایمپلنت استفاده کنند، با استفاده از این دستگاه می توان به شکل مطمئنی ایمپلنت را در استخوان فک قرار داد، بدون اینکه هیچ آسیبی به سینوس ها و عصب ها وارد شود.

دستگاه بعدی جدید سه بعدی که به معرفی آن خواهیم پرداخت، دستگاه سازنده ی روکش دندان با استفاده از کامپیوتر که به کمک آن قادر به ساخت روکش دندان تنها در مدت یک روز هستیم، بعد از اینکه روکش دندان توسط کامپیوتر مورد استفاده قرار گرفت، اطلاعات به دستگاه پرینتر سه بعدی فرستاده می شود تا تراش های مورد نیاز انجام شود و روکش دندان سه بعدی نیز ساخته شود، معمولا روکش سه بعدی که به این روش ساخته می شود عملکرد بهتری نسبت به سایر روکش های دندان در جراحی ایمپلنت خواهند داشت، این روکش ها همگی از جنس سرامیک هستند و مقاومت بالایی دارند.

کاشت دندان و عملکرد بهتربا استفاده از نرم افزارکامپیوتری

در مواردی که قبل از کاشت دندان پیوند بافت و استخوان صورت می گیرد کمی درمان ایمپلنت حساس می شود زیرا باید کاشت ایمپلنت را در بافت پیوندی استخوان انجام دهیم 

این پیوند با سیستم جدید انجام می شود

می توان در مواردی به تشخیص پزشک همزمان با پیوند استخوان کاشت ایمپلنت را نیز انجام داد

بیمارانی که در ناحیه سر و گردن تومور دارند معمولا نیاز به درمان های خاصی دارند. بعضی اوقات این درمان ها به همراه پرتودرمانی و شیمی درمانی انجام می شود. درمان سرطان در این نواحی معمولا زخم ها یا برش هایی را باقی می گذارند که نیازمند پیوند استخوان بزرگ و حاوی رگ های خونی و بافت های نرم است. آسیب های حین درمان سرطان حتی استخوان های فک بالا و پایین را هم دچار مشکل می کند. در این مواقع باید پیوند استخوان همراه با پوست، بافت های نرم و مخاط انجام شود تا بتوان کاملا جایگزین استخوان از دست رفته شود. این بهترین روش برای پیوند استخوان بالا و پایین است و بسیار مطمئن است. با استفاده از تکنیک چاپ ۳ بعدی مدل سازی استخوان راحت تر انجام می شود.

با طراحی مجازی و راهنمای جراحی این کار با دقت بالاتر و خطای کمتری انجام می شود. این کار موجب کاهش زمان مصرفی می شود. قیمت جراحی افزایش می یابد که با توجه به دقت کار ارزشش را دارد. اگر بخاطر دلایل آناتومیکی امکان بازسازی با پروتزهای قدیمی وجود نداشته باشد، بهترین پیشنهاد بعد از بازسازی استخوان آن ناحیه، کاشت ایمپلنت است. با توجه به اینکه برش های استخوانی بزرگ بعد از پیوند نیازمند پرتودرمانی هستند معمولا کاشت ایمپلنت یکسال به تعویق می افتد. چون استخوان هایی که پرتودرمانی می شوند آمادگی کمتری برای کاشت ایمپلنت دارند. به همین خاطر کاشت ایمپلنت را باید درست پس از بازسازی و پیوند استخوان انجام داد تا قبل از پرتودرمانی، جوش خوردن اولیه انجام شود.

اگرچه قرارگیری تکه های استخوانی با راهنمای دریل ایمپلنت بهتر انجام می شود، اما طراحی کامپیوتری برای بازسازی مزایایی دارد که غیر قابل انکار است. این طراحی امکان قرارگیری استخوان در موقعیت مناسب و کاشت همزمان ایمپلنت را فراهم می کند.موقعیت ایمپلنت ها با طراحی دقیقا مشخص می شوند. احتمال اینکه ایمپلنت ها به شکل زاویه دار قرار گیرند هست چرا که تکه استخوانی پیوند شده انعطاف پذیر است، پس باید هنگام دریل کردن از راهنمای مخصوص استفاده کرد.

از سال ۲۰۱۵ ما شروع به طراحی کامپیوتری کردیم که بدون استفاده از نرم افزارهای انحصاری قابل اجرا بود. حین جراحی نیز از نرم افزارهای دیگری استفاده کردیم تا بتوانیم زاویه ی ایمپلنت ها را مشخص کنیم. این کار برای اولین بار انجام شده است.

ما بیمارانی را انتخاب کردیم که نیاز به بازسازی فک پایین داشتند. قبل از جراحی تصویر CT اسکن از چهره و جمجمه فرد تهیه شد. طراحی با انجام معاینه حضوری و تشخیص اندازه و موقعیت ایمپلنت ها شروع می شود. در مراحل طراحی پس از مشخص کردن موقعیت مناسب پروتزها، موقعیت تکه های استخوانی نیز مشخص می شوند تا فضای مناسب را برای کاشت ایمپلنت و جوش خوردن فراهم کنند.

مدل نهایی بازسازی شده با تصویر CTاسکن قبل از جراحی ادغام می شود. حفره های عمودی در مدل طراحی می شوند تا بتوان قالب گیری را انجام داد. برای ۴ بیمار ۱۳ ایمپلنت با این روش کاشته شد. تکه های استخوانی و ایمپلنت ها همانطور که برنامه ریزی شده بود با موقعیت و زاویه ی تعیین شده قرارداده شدند.

ما در این پژوهش نشان دادیم با استفاده از نرم افزارهای موجود، پیوند بافت های نرم، سخت و رگ های استخوان و کاشت ایمپلنت را می توان طراحی کرد. از قطعه ای به عنوان راهنما برای انتقال دقیق اطلاعات مربوط به پیوند و ایمپلنت استفاده کردیم.

هنگام بازسازی استخوان های آسیب دیده باید مکان هایی که قصد داریم ایمپلنت بکاریم مشخص شوند، چرا که نواحی بازسازی شده باید توانایی کاشت دندان  را داشته باشند. کاشت ایمپلنت و ادغام کامل با استخوان تنها راهی است که می توان قابلیت جویدن را به بیمار برگرداند. کاشت همزمان ایمپلنت با بازسازی استخوان مزایای متعددی دارد. فرآیند جوش خوردن به دلیل حجم استخوان زیادی که پیوند می شود از همان ابتدا شروع می شود و می توان پروتز را زودتر قرار داد. این موضوع باعث می شود قابلیت جویدن زودتر به بیمار برگردد. چنانچه بیمار نیاز به پرتودرمانی داشته باشد ایمپلنت ها باید طی چند هفته با استخوان جوش بخورند، در غیر اینصورت از موفقیت کلی درمان کاسته می شود.

اشکال این روش مدت زمان طولانی طراحی است که قبل از شروع جراحی انجام می شود. بسیاری از شرکت ها سعی در کاهش این زمان دارند اما در بهترین حالت ۱۰ روز طول می کشد. علت این زمان طولانی طراحی صفحه ی راهنما و کیفیت آن است چرا که این صفحه دقت جراحی را بالا می برد.

کاشت پروتز دندانی همزمان با بازسازی استخوان بسیار ارزشمند است. دو موضوع اینجا مطرح است، اول اینکه استخوان پیوندی باید بیشترین تماس را با استخوان خود فرد داشته باشد، دوم اینکه این تماس حداکثری باید همزمان با موقعیت ایده آل ایمپلنت ها اتفاق بیفتد. برای افزایش دقت کاشت ایمپلنت یک صفحه ی حفره دار شده طراحی شده تا استخوان پیوندی را بتوان تنظیم کرد.

در نهایت باید گفت که این روش راه حلی ساده و دقیق برای کاشت ایمپلنت همزمان با بازسازی استخوان است. این روش در اکثر بازسازی های استخوان فک پایین قابل اجرا است.

کاشت دندان همراه با بازسازی استخوان از فرد دیگر

آیا برای پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت می توان از استخوان فرد دیگر استفاده کرد؟

چند درصد احتمال موفقیت درمان وجود دارد؟

ما در این مقاله علمی به بررسی پیوند استخوان از فرد دیگر در کاشت ایمپلنت پرداخته ایم

و به این سوالات پاسخ خواهیم داد

درسال ۱۹۲۵ یک تقسیم بندی برای انواع بی دندانی مطرح شد، این تقسیم بندی باعث سهولت ارتباط بین دانشجویان و حتی جراحان شد، او بی دندانی جزئی را به چهار دسته کلی تقسیم بندی کرد، دسته اول بی دندانی کلی ناحیه عقبی فک، دسته دوم بی دندانی یک طرفه ناحیه عقبی فک، دسته سوم بی دندانی یک طرفه بین ناحیه عقبی و ناحیه جلویی، و دسته چهارم بی دندانی در ناحیه جلویی فک است، بی دندانی دسته چهارم در فک پایینی ناشی از آسیب دندانی، بیماری های مادرزادی، پوسیدگی و بیماری های لثه ای است، از دست دادن دندان های جلویی فک پایین، چالش جدی برای متخصصان است و راه کارهایی مثل دندان مصنوعی متحرک و ثابت و پروتز های بر پایه ایمپلنت برای درمان ارائه شده اند، همه این راه کار ها در صورتی که به شکل مناسب به کار گرفته شوند نتایج قابل قبولی خواهند داشت. اما مشکلات پیش بینی نشده ای مثل التهاب توسط باکتری های اطراف ایمپلنت امکان رخ دادن دارند، در نهایت گزینه مد نظر درمان بی دندانی در فک پایین استفاده از پروتز بر پایه ایمپلنت است.

تحلیل استخوان حتی قبل از کشیدن دندان، با آسیب و التهاب و عفونت نیز اتفاق می افتد.

وقتی دندان از دست می رود تحلیل استخوان شروع می شود، در اکثر موارد جبران تحلیل استخوان نیازمند پیوند عمودی و افقی استخوان است تا بتوان ایمپلنت را کاشت.

برای جبران استخوان تحلیل رفته در قسمت جلویی فک پایین راه کارهای متفاوتی ارائه شده است، پیوند استخوان از حیوان یا گونه مشابه به همراه دو ممبرین پلی تترافلوئوراتیلن، پیوند استخوان از حیوان یا گونه مشابه بدون ممبرین، روش پیوند استخوان ساندویچ از آن جمله است.

پیوند استخوان از خود شخص یا از همان محل پیوند برداشته می شود، یا از محل دیگری .

موقعیت های داخلی مثل تقاطع استخوان های فک و انحنای استخوان جانبی هزینه، عوارض و بستری کمتری دارد.

حذف عوارض و مشکلات به وجود آمده برای موقعیت اهداکننده استخوان خود فرد، انگیزه ای شد برای ظهور بلوک های استخوانی که از فرد دیگری گرفته می شوند.

اما برتری این بلوک های استخوانی نسبت به پیوند استخوان از خود فرد از نظر جوش خوردگی و بازسازی بهتر همچنان مورد بحث است.

تمرکز این پژوهش بر روی پیوند استخوان از فرد دیگری برای جبران استخوان تحلیل رفته در ناحیه جلویی فک پایین است.

در ضمن بعد از پیوند استخوان قرار است پروتز بر پایه ایمپلنت نصب شود.

ابتدا پیوند در ناحیه مرزی استخوان شروع شد، بعد از بی حسی موضعی، برشی در بافت کراتینی و در ادامه برشی در دندان های کناری انجام شد.

برش های عمودی بین دو دندان کناری انجام شدو مراقبت از آسیب دیدگی عصب های روانی نیز صورت گرفت. بلوک استخوانی اهدایی، در مکان مورد نظر قرار گرفت، سپس پیچ شد تا محکم شود، و آن جا را بپوشاند. سپس بر روی آن ممبرین قرار گرفت ، در نهایت ناحیه برش داده شده بخیه زده شد.

پس از گذشت ۶ ماه برش مجدد انجام شد و پیچ ها خارج شدند و برش دیگری برای کاشت ایمپلنت انجام گرفت، در نهایت تاج های دندان سرامیک پس از انجام فرآیند هیلینگ و قرارگیری اباتمنت نصب شدند.

پس از نصب، هر ۳ ماه بیمار برای بررسی محکم بودن اجزا، موقعیت دقیق ایمپلنت و عدم جابجایی آن و بهبود بهداشت دهانی به پزشک مراجعه کرد.

به طور کلی ۲۴ بلوک استخوانی برای ۱۴ بیمار در این پژوهش پیوند زده شد. میانگین سنی بیماران ۳۸ سال بود، میانگین افزایش عمودی استخوان ۵ میلیمتر و افقی ۲ میلیمتر گزارش شد. ۲۶ ایمپلنت استفاده شد و میزان موفقیت بلوک استخوانی و ایمپلنت به ترتیب ۹۱ درصد و ۱۰۰ درصد بود.

استخوان جدید شکل گرفته، باقیمانده مواد پیوند استخوان و بافت های نرم همگی در محل پیوند شده مشاهده شدند.

نفوذ هیچگونه التهاب و عفونتی در آن ناحیه مشاهده نشد. ۱۷ درصد باقیمانده ماده پیوند استخوان، ۴۲ درصد استخوان جدید، و ۴۱ درصد مغز استخوان وجود داشت.

نتایج این پژوهش هم از نظر عملکردی و هم زیبایی موفقیت آمیز بودند. یکی از علت های آن استفاده از بلوک استخوانی از فرد دیگری است که پتانسیل بالایی برای پیوند استخوان دارد. اگرچه روش های دیگر، قدرت پیوند بیشتری در جهت عمودی و افقی دارند اما میزان موفقیت آن ها قابل پیش بینی نیست. علی رغم نتایج آزمایشگاهی موفق با این بلوک استخوانی هنوز از نظر علمی ، میزان تکرار پذیری موفقیت آن ثابت نشده است.

پیش بینی طولانی مدت و پایداری حجم پیوند شده، موضوعات مورد سوال هستند. عامل مهم دیگر میزان حساسیت، روش و مشکلات و عوارض آن است. با در نظر گرفتن همه این موارد، هیچ کدام از روش های پیوند استخوان برتری نسبت به هم ندارند.

استفاده از این بلوک استخوانی با برخی مشکلات و عوارض در بافت های نرم و سخت همراه بود. مشکلات پیش آمده در بافت نرم، به این شکل نیست که حتما پیوند با شکست مواجه شود. چرا که با استفاده از ژل کلروهگزیدین می توان جلوی آن ها را گرفت.

میزان برش در این روش زیاد است، و باید به آن توجه کرد. پوشاندن ریشه های برش داده شده سخت است و نتایج آن قابل پیش بینی نیست.

تمامی ایمپلنت های کاشته شده در این پژوهش فرآیند جوش خوردن را با موفقیت گذرانده اند . هردوروش کاشت فوری و با تاخیر ایمپلنت انجام شد و میزان موفقیت آن ها ۶۱ تا ۱۰۰ درصد و ۷۵ تا ۹۸ درصد به ترتیب گزارش شد.

در این پژوهش از تکنیکی استفاده شد که امکان دسترسی به ترکیب درصد استخوان را فراهم می کرد.

پیوند استخوان با این بلوک و کاشت ایمپلنت با تاخیر باعث افزایش تولید استخوان جدید به همراه افزایش سرعت ادغام ایمپلنت دندان و استخوان می شود.

قبل از تصمیم گیری راجع به نوع جراحی روش های مختلف با مشورت پزشک باید بررسی شوند و همه جوانب آن ها بسته به نوع بیمار بررسی شوند.

پس پیوند استخوان با این بلوک برای درمان بیدندانی در قسمت جلویی فک پایین امیدوارکننده اما بررسی های طولانی مدت و علمی باید همچنان در دستور کار باشد.

مقایسه ایمپلنت های استوانه ای و مخروطی

پژوهش های زیادی بر روی درد پس از جراحی ایمپلنت انجام شد

یکی از نتایج این پژوهش این بود که مردان نسبت به زنان درد کمتری را پس از جراحی ایمپلنت تجربه کردند 

6 ساعت پس از جراحی ایمپلنت درد عملبه حداکثر میزان خودش میرسد

در این پژوهش دریافتند که استفاده از ایمپلنت های مخروطی مزایای بسیار زیادی دارد 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

 

یکی از بیشترین عمل های جراحی فک و صورت عمل کاشت ایمپلنت است، موضوعی که ذهن بیماران و جراحان را در گیر کرده است درد پس از جراحی ایمپلنت است، کاشت ایمپلنت معمولا با کمی درد همراه است، در بعضی موراد این درد بسیار شدید می شود، می توان گفت میزان درد به مهارت جراح، مشکلات هنگام جراحی، آستانه تحمل درد بیمار و آستانه عصبانیت بیمار بستگی دارد، امروزه آزمایشات زیادی روی ایمپلنت های مختلف انجام شده است، تا افزایش سرعت جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان اطرافش و درصد موفقیت آن بررسی شود، ولی تاکنون پژوهش برروی میزان درد پس از جراحی در ایمپلنت های مخروطی شکل و استوانه ای انجام نشده است، در بعضی از مطالعات میزان موفقیت و پایداری آن ها بررسی شده است، ایمپلنت های مخروطی شکل بهتر از ایمپلنت های استوانه ای می توانند فشارهایی که هنگام جویدن وارد می شود را به استخوان های اطراف منتقل کنند، چون مشابه ریشه های دندان هستند، یکی دیگر از مزایای ایمپلنت های مخروطی این است که هنگام قرارگیری در استخوان آسیب کمتری به استخوان وارد می کنند . هدف ما این است که بررسی کنیم و ببینیم کدام شکل ایمپلنت درد کمتری را پس از جراحی به دنبال دارد، این پژوهش برروی ۵۰ بیمار انجام شد، هردو جنسیت هم مرد و هم زن در بین افراد وجود داشتند که بین ۲۰ تا ۶۰ سال سن داشتند، همه ی بیماران یک دندان در قسمت عقبی فک بالا را نداشتند. به طور کلی شرایط همه بیماران و ایمپلنت ها مشابه بود، برای ۲۵ نفر از بیماران ایمپلنت مخروطی و برای ۲۵ نفر دیگر ایمپلنت استوانه ای شرکت bio انتخاب شد.

همه جراحی ها توسط یک جراح انجام شد . برای ارزیابی میزان درد از دستگاه تست درد استفاده شد. این دستگاه یک خط کش به طول ۱۰ سانتی متر دارد . عدد صفر نشان دهنده ی نداشتن درد و عدد ۱۰ نشان دهنده بیشترین درد است. عدد زیر ۳ نشان دهنده درد خفیف و ۳ تا ۷ درصد درد متوسط و بالای ۷ درد شدید را نشان می دهد. مقدار درد هر بیمار در ۳۰ دقیقه ، ۳ ساعت ، ۶ ساعت، ۱۲ ساعت، ۱ روز، ۲ روز، ۳ روز و یک هفته پس از جراحی بررسی شد.

شدت درد در فواصل ۳۰ دقیقه، ۴۸ ساعت، ۷۲ ساعت برای هردو گروه خفیف بود.

بیشترین میزان درد برای هر دو گروه ۶ ساعت پس از جراحی بود و کمترین میزان درد ۳۰ دقیقه پس از جراحی. درد یک هفته پس از جراحی به حداقل میزان خود می رسد.

نتیجه دیگر این پژوهش این بود مردان نسبت به زنان درد کمتری را تحمل کردند.

نتیجه کلی: مشاهده شد که شدت درد در بین بیماران با ایمپلنت مخروطی شکل کمتر از ایمپلنت استوانه ای است. میزان درد جراحی ایمپلنت به زمان و مشکلات جراحی؛ کیفیت استخوان، آسیب دیدگی استخوان و بافت ها و تحمل بیمار بستگی دارد.

تمام متخصصان از سختی جراحی کاشت دندان در قسمت خلفی فک بالا آگاهی دارند، تراکم استخوان بیشتر در قسمت خلفی فک بالا وجود دارد، به طور کلی التهاب و تورم، درد پس از جراحی، شکست ایمپلنت در این ناحیه بیشتر است. در هر دو گروه ۳ ساعت پس از جراحی ایمپلنت با از بین رفتن بی حسی درد شروع شده و تا ۶ ساعت درد به حداکثر میزان خود می رسد و سپس تا یک هفته به مرور کاهش می یابد، نتیجه کلی این پژوهش: شدت درد بیماری که از ایمپلنت مخروطی شکل استفاده کرده بود کمتر از بیماری بود که از ایمپلنت استوانه ای استفاده کرده بود.

مزایای ایمپلنت های مخروطی شکل نسبت به ایمپلنت استوانه ای:

پایداری بیشتر آن ها در استخوان های کم تراکم

تقسیم فشار بهتر به استخوان های اطراف پایه

فشار کمتر نسبت به استخوان فک

این مزیت ها باعث کاهش التهابات و درد در مورد ایمپلنت های مخروطی شده است.

همچنین هنگام جراحی باعث می شود حداقل آسیب به استخوان وارد شود و استخوان کمتری برداشته شود و بیمار درد کمتری را تحمل خواهد کرد.

در نهایت به این نتیجه رسیدیم که شکل ایمپلنت بر روی درد پس از جراحی ایمپلنت تاثیر گذار است.

ایمپلنت های مخروطی شکل در قسمت خلفی فک بالا درد کمتری نسبت به ایمپلنت های استوانه ای به بیمار وارد می کند.

ایمپلنت یک روزه دندان و تکنیک های پیشرفته جراحی

اگز بیمار دارای لثه و استخوان خوبی باشد،کاشت دندان بدون جراحی با کمترین درد و خونریزی با استفاده از راهنمای جراحی صورت میگیرد.

در ایمپلنت بدون جراحی به جای اینکه لثه شکافته شود ،جراح محل قرارگیری  ایمپلنت را به راحتی حس میکند.

در استفاده از راهنمای جراحی در جراحی ایمپلنت از ساختارهای پشتیبانی در طرح درمان شامل استخوان، دندان،مخاط و حتی اجزا ایمپلنت نیز استفاده میشود.