کاشت ایمپلنت توسط ربات جراح در دندانپزشکی

استفاده از ربات در جراحی های پیچیده ایمپلنت باعث می شود تا دقت بیشتری لحاظ شود 

اساس اولیه استفاده از ربات قابلیت تکرار و تکثیر پذیری دارد 

توضیحات بیشتر در مورد کاشت دندان در ادامه مطلب 

در دنیای امروز بیشتر کارها بر عهده ربات ها می باشد، جراحی مستقیم با این روش بیش ترین کاربرد را دارند، سیستم رباتیک راهنمایی های پیشرفته  و قابل توجهی را به جهت جراحی کاشت ایمپلنت با کمترین میزان آسیب به بافت به جراحان ارائه می کند ، گاهی برای  جراحان پیش بینی تراکم جراحی غیر ممکن می شود، به همین علت تمام تلاش خود را می کنند تا زاویه ایمپلنت را میلی متری تنظیم کنند، در چنین شرایطی معمولا جراحان ایمپلنت دوراه پیش رو دارند، اول اینکه از راهنمای جراحی استفاده کنند و یا اینکه با دانش خودشان جراحی را پیش ببرند، که هر کدام ریسک های مربوط به خود را دارد.

اما دانشمندان بر این باورند که کاشت دندان با کمک ربات جراح انعطاف پذیری بالایی دارد که جراحی با سرعت بالایی پیش برده می شود، به همین دلیل با استفاده از سیستم ربات، جراحان می توانند با کمک نرم افزار مخصوصی راهنمایی لازم در جراحی را دریافت کرده و با موفقیت جراحی را پیش ببرند، روش جراحی  به این صورت است که ربات جراح از طریق حسگرهای تعبیه شده، می توانند محل دقیق دریل را مشخص کنند.

با استفاده از همین حسگرها محل بیدندانی با دریل سوراخ شده سپس به وسیله همان ربات، ایمپلنت در آن محل قرار داده می شود.

دقت در این نوع جراحی بسیار بالاست و تمام مراحل جراحی با تمرکز بالایی کنترل می شود.

این سیستم جراحی به کمک دندانپزشکان عمومی که تبحر زیادی در جراحی ندارند آمده است، زیرا با کمک این نوع ربات باعث می شود میزلن کمتبحری در دندانپزشک دیده نشده و راحت بتوان پروسه جراحی را با موفقیت به پایان رساند

این نوع ربات در دندانپزشکی ایمپلنت در حال همه گیر شدن است و امید است با این ربات نرخ شکست جراحی به صفر برسد.

کاشت دندان درافراددارای پوکی استخوان نوع1

موفقیت ایمپلنت به پارامتر های مختلفی بستگی دارد 

کیفیت استخاون ،قطر وارتفاع استخوان ،رعایت بهداشت پس از جراحی ایمپلنت و....در موفقیت کاشت دندان تاثیر گزار هستند

افرادی که پوکی استخوان دارند هم می توانند کاشت دندان موفق داشته باشند 

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

رشد ناقص استخوان که به عنوان پوکی استخوان شناخته می شود یک بیماری مادرزادی است که بافت استخوان را آسیب پذیر کرده است به طوریکه آمادگی شکست دارند.

در سال ۱۹۷۹ SILLENCE و همکارانش بیماران دارای پوکی استخوان را از نظر ژنتیکی ومسری بودن بررسی کردند

بیماران بر اساس نوع بیماری به چهار دسته مجزاتقسیم می شوند: ۱)پوکی استخوان ارثی با سفیدی چشم آبی رنگ

۲)پوکی استخوان کشنده با دنده های باریک و انحنای استخوان ران ۳)تغییر شکل استخوان با سفیدی چشم معمولی ۴)پوکی استخوان ارثی با سفیدی چشم معمولی

این ۴ دسته به عنوان عوامل تشخیص پوکی استخوان شناخته شدند

بعدها عوامل دیگری برای دسته بندی پوکی استخوان اضافه شدند

پژوهش های انجام شده در اروپا و آمریکا نشان می دهد که نرخ پوکی استخوان بین ۰٫۷_۰٫۳ در هر ۱۰۰۰۰ نفر است.این آمار در بین مردان وزنان یکسان است.

بیمارانی که از پوکی استخوان نوع ۱ رنج می برند دارای چنین ویژگی هایی هستند :احتمال بالای شکستگی استخوان،پوکی استخوان ،سفیدی چشم آبی رنگ،قدکوتاه،تحرک بالای مفصل و همچنین مستعد از دست دادن شنوایی هستند.

پوکی استخوان نوع ۱ در دندان ها نیز دچار مشکل می کند.این بیماری DI نام دارد که بیماران آن ،دندان هایی شیری رنگ نیم شفاف دارند که رنگ آن آبی _خاکستری یا زرد_قهوه ای است.ویژگی بارز این بیماری در تصاویر رادیولوژیکی کوتاهی ریشه دندان ها و گرد بودن تاج دندان است.تشکیل عاج دندان نامناسب خطر شکست دندان و ساییدگی آن را افزایش می دهد.

بیمارانی که دارای DI نوع ۱ هستند با مشکلات زیادی در دندانپزشکی مواجه هسنتد.در کاشت ایمپلنت نیاز به استخوان قوی و متراکم داریم و در این نوع بیماران کار بسیار سخت است

این بیماران می بایست بسیار مواقبت کنند تا ایمپلنت با شکست مواجه نشود ،چنانچه داروهایی مثل بیس فسفونات ها برای بیمار تجویز شود روند درمان سخت تر خواهد شد.این دارو ها معمولا فعالیت سلول های ( استئو بلاست)تشکیل استخوان را کم میکنندتا تحلیل آن را محدود کرده و تراکم،شکل و اندازه استخوان را کنترل کنند.

در این پژوهش قصد داریم فرایند ترمیم و کاشت ایمپلنت یک مرد ۵۳ ساله باDI نوع ۱ را بررسی کنیم

این بیمار ۵۳ ساله به کلینیک مراجعه کرد تا دندان های خود را بکشد و از پروتز هیبرید فوری برای کل دهان استفاده کند.

این بیمار سابقه DI نوع ۱ داشت به همین دلیل پروتز های زیادی در بدن خود داشت.پس از گفت و گو با بیمار،خطرات مربوط به کاشت ایمپلنت به خاطر بیماری پوکی استخوان برای او توضیح داده شد.در نهایت بیمار پروتز دندان مصنوعی را انتخاب کرد

او درباره بی دندانی کامل آگاهی پیدا کرد و اطلاعاتی درباره کاشت ایمپلنت یک باره در اختیار او قرار گرفت تصمیم بر این شد که کاشت ایمپلنت در مراحل مختلف انجام شود.یک پروتز ۴ تایی بین دندان ۳ تا ۶ قرار داده شد، دندان های تکی در موقعیت ۷،۸،۹،۱۰،۱۱کاشته شدند و یک پل ۳ واحدی بین ۱۲ تا ۱۴ قرار داده شد.پژوهش ،ثابت کرد بیمارانی که پوکی استخوان نوع ۱ دارند می توانند کاشت ایمپلنت موفقیت آمیز داشته باشند.

در این بیماران کیفیت تولید کلاژن طبیعی است اما مقدار آن کم است .پوکی استخوان نوع ۱ شکل خفیف پوکی استخوان است.

چرا که در پوکی استخوان های شدید شکستگی استخوان در کودکی و بزرگسالی رخ می دهد.

چون کیفیت کلاژن مطلوب است فرایند جوش خوردن وادغام ایمپلنت را می توان با برنامه ریزی به خوبی انجام داد.

MARX وهمکارانش برای حل مشکل استخوان های ضعیف این ایده را مطرح کردند که از روش پیوند استخوان tent-pole استفاده کنیم تا حجم پیوند زده شده را نگه دارد.عوامل مشابهی در کاشت ایمپلنت برای بیماران DI موثر هستند .اما،تاکید بیشتر بر روی کیفیت و مقدار استخوان است.در بین بیماران ما تمامی فیکسچر ها تحمل گشتاور بیش از۳۵ncm را داشتند.

کاشت ایمپلنت قدیمی نیاز به دوره ۳ تا ۶ ماهه برای انجام فرآیند ادغام و جوش خوردن داشت در حالیکه روش نوین کاشت دندان، امکان انجام فوری این فرایند را فراهم می کند.اگر چه این روش بسیار صرفه جویی زمانی دارد اما پایداری اولیه آن در استخوان های با کیفیت و قطر کم بسیار سخت است.

در برخی بیماران DI پیوند استخوان انجام می شود تا از فرایند جوش خوردن ایمپلنت اطمینان داشته باشیم .اما در برخی بیماران نیز بدون پیوند استخوان فرایند جوش خوردن با موفقیت انجام می شود.

برای تعیین میزان موفقیت ایمپلنت پارامترهای بسیاری مثل کیفیت وقطر استخوان (بیماران گروه های مختلف DI )،موافقت بیمار و مراقبت های دندانی دخیل هستند.

پژوهشی نرخ موفقیت ۴۳% تا ۱۰۰% را برای کاشت ایمپلنت در بین بیماران DIگزارش کرد

هم اکنون ۴ سال از کاشت ایمپلنت بیمار ۵۳ ساله ی ما می گذرد و همچنان هیچ مشکلی ندارد پس صرفا تشخیص پوکی استخوان نوع ۱ نباید پزشکان را از کاشت ایمپلنت منصرف کند.

در نهایت این پژوهش نشان داد کاشت ایمپلنت برای بیماران DI نوع ۱ می تواند یک درمان مناسب باشد در صورتیکه برنامه ریزی مناسب ،مهارت جراح ومراقبت های ویژه وجود داشته باشد.

پیشرفت وتوسعه ی ایمپلنت ها ،پروتزها و پیوند استخوان منجر به بهبود درمان بیماران DI شده است.

اما متخصصان دندان باید از کیفیت و قطر کافی استخوان اطمینان داشته با شند تا به پایداری و موفقیت در جوش خوردن ایمپلنت برسند.

جدیدترین تکنولوژی ایمپلنت و کاربردهای آن

اگر ایمپلنت در موقعیت درست خودش قرار بگیردهم عملکرد مناسبی دارد و هم زیبایی به همراه دارد.

هدف از پیشرفت تکنولوژی در جراحی ایمپلنت این است که زمان جراحی ایمپلنت کوتاه می شود و جراحی ایمپلنت با موفقیت انجام می شود

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب 

ایمپلنت دندان تاریخچه طولانی و موفقیت آمیز در جایگزینی دندان از دست رفته دارد، چند دهه است که جراحان دندانپزشک، ایمپلنت های دندان را جایگزین کرده و نتایج مثبتی را کسب کرده اند، پیشرفت های جدید در تکنولوژی دندانپزشکی باعث به وجود آمدن نتایج مثبت شده که این نتایج، درمان های دندانپزشکی را از خوب به عالی تبدیل کرده است.

عملکرد ایمپلنت های دندان چگونه است؟

ایمپلنت های دندانی انقلابی را در دندانپزشکی به وسیله ی جایگزینی دندان از دست رفته که بسیار شبیه دندان طبیعی است ایجاد کرده اند، ایمپلنت تنها جایگزین دندان طبیعی است که نبود ریشه را نیزجبران می کند، زیرا در سایرافرادی که دندان از دست رفته دارند تنها قسمتی از دندان که نمایان است جانشین می شود.

در صورتی که اتصال ایمپلنت به استخوان وجود نداشته باشد، در این صورت برای جایگزینی از دندان های مجاور جهت پشتیبانی استفاده می شود، که معمولا باعث آسیب به دندان های مجاور می شود،.

پایه های ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرند، این سیستم جایگزین ریشه دندان طبیعی می شود که کاربردهایی برای افرادی که یک دندان، تعدادی دندان و یا همه دندان های خود را از دست داده اند خواهند داشت.

مهم ترین فاکتور در موفقیت ایمپلنت دندان:

در صورتی که ایمپلنت در محل درستی قرار بگیرد، می تواند هم از لحاظ زیبایی و هم عملکرد رضایت کافی را ایجاد کند، و طول عمر بالایی داشته باشد، مطالعات نشان داده که وقتی نتیجه کاشت ایمپلنت از لحاظ عملکرد و زیبایی قابل قبول خواهد بود که ایمپلنت در مکان سه بعدی مناسبی قرار گرفته باشد .

چگونه پیشرفت تکنولوژی موفقیت های جراحی را بهبود می بخشد؟

هدف از تکنولوژی این است که روش های جراحی موجود قابل پیش بینی تر و کارآمدتر باشد.

قابل پیش بینی بودن به این معنی است که دراین روش میزان موفقیت بهبود می یابد و خطرات کمتری متوجه جراحی شده و نتایج از قبل قابل حدس زدن می باشد.

کارآمدتر، به این معنی است که هیچ کس تمایل ندارد زمان زیادی در دندانپزشکی صرف کند، روش جراحی کارآمد باعث کم شدن درد پس از جراحی و بهبود سریع تر می شود.

تکنولوژی دندانپزشکی جهت دستیابی به موفقیت مطلوب:

با استفاده از تکنولوژی های جدید مثل سیستم های هدایتگر جدید ، دقیق ترین محل قرار گیری ایمپلنت در دسترس قرار گرفته و مطالعات نشان داده قرارگیری ایمپلنت به وسیله این تکنولوژی از قرارگیری ایمپلنت به صورت دستی توسط جراح دقیق تر است.

مزایای آن عبارتند از:

مدت زمان رفت و آمد به دندانپزشکی کوتاه می شود

برش محل جراحی کاهش می یابد

درد وتورم پس از جراحی کم می شود

ترمیم سریع تر اتفاق می افتد

نرخ موفقیت طولانی مدت می شود

ایمپلنت با جراحی سینوس ونرخ موفقیت درمان

به دلیل اینکه ارتفاع فک استخوان بالا کم است ،یک روش درمانی ساده این است که ایمپلنت با ارتفاع کوتاه ساخته شود

از مزایای این روش می توان هزینه کمتر،مراحل جراحی کمتر ودر نهایت عوارض کمتر را نام برد

روش های دیگر برای کاشت ایمپلنت در فک بالا پیشنهاد شده است که در ادامه مطلب خواهید خواند

کاشت ایمپلنت در ناحیه فک بالا، معمولا یک چالش در دندانپزشکی است، ارتفاع محدود استخوان به خاطر بزرگ شدن سینوس و تحلیل لبه ی استخوان مانع کاشت ایمپلنت می شود، به منظور جبران تحلیل استخوان چندین روش درمان مطرح شده است.

یکی از کم تهاجم ترین راه کارها کاشت ایمپلنت با طول کوتاه است، زمان جراحی کمتر، هزینه کمتر، مراحل جراحی کمتر و عوارض کمتر می شود.

روش درمانی جایگزین دیگر استفاده از استخوان باقیمانده که در بسترهای آناتومیکی مثل قسمت جلویی فک، جلوی گونه، ptergomaxillary، وجود دارد، استفاده از ایمپلنت های زایگوماتیک یا ایمپلنت های تریگویید که ادغام شده با ایمپلنت های قسمت های جلویی هستند و هردوی این ها نتیجه ی خوب و نرخ موفقیت بالایی را شامل شدند.

شامل دو روش است:

دریچه های جانبی و نواحی برشی.

تقویت سینوس ابتدا در سال ۱۹۸۰ توسط boyne مطرح شد . زمانی که تحلیل استخوان بسیار شدید است که حتی اجازه ی کاشت ایمپلنت های کوتاه و پایداری آن را نمی دهد، تقویت سینوسی انجام می شود. تقویت نواحی برشی زمانی که تحلیل کمتر است و امکان کاشت ایمپلنت با پایداری هست انجام می گردد. هردوروش نرخ موفقیت بالایی مشابه با ایمپلنت های کاشته شده بدون پیوند داشتند.

سینوس فک بالا شکل هرمی دارد که در حفره های کناری بینی قرار دارد، سینوس ها با اپیتلیوم های تنفسی پوشانده شده اند، که وظیفه انتقال ترشحات مایع را بر عهده دارند. پوشش حفره سینوس فک را غشا scheiderian می نامند. سلامت این غشا در عملکرد و فرآیند تقویت سینوس بسیار تاثیرگذاراست و از برخی مشکلات جلوگیری می کند. اگرچه سوراخ شدن غشا از معمول ترین اتفاقاتی است که در ۱۵٫۷ درصد موارد رخ می دهد. برخی شواهد حکایت از آن دارند که سوراخ شدن این غشا اثرات زیان باری برروی ایمپلنت نخواهد داشت. در واقع زمانی که سوراخ شدن غشا اتفاق افتاد، نیاز به استخوان بزرگی است . پس نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت در سینوس های سالم و سوراخ تفاوت آنچنانی ندارد.

اما نفوذ ایمپلنت های کاشته شده به سینوس ها از طریق حفرات غشا schneiderian منجر به عوارض نامطلوبی شده است.

اما این پدیده به شکل مناسبی ارزیابی شده است.

هدف این پژوهش ارزیابی نرخ موفقیت ایمپلنت هایی است که به داخل حفرات سینوس ها نفوذ می کنند.

آیا نفوذ ایمپلنت به داخل حفره سینوسی هنگام دریل کردن یا قرارگیری ایمپلنت تاثیری بر روی موفقیت کاشت دندان دارد؟

در جواب به این سوال تحقیق جامعی برروی مقالات در این زمینه انجام نشده است.

بزرگ شدن سینوس فک و تحلیل استخوان مرزی پس از کشیدن دندان رخ می دهد که می تواند با قرارگیری ایمپلنت سازش داشته باشد. همچنین کشیده شدن ایمپلنت به داخل حفره سینوسی امری مرسوم

است، زمانی که ایمپلنت کمتر از ۲ میلی متر به حفره سینوس نفوذ می کند، ماده مخاطی سینوس بلافاصله آن را می پوشاند. در مواردی که ایمپلنت با سینوس برخورد دارد و غشا آن را سوراخ نمی کند امکان تشکیل استخوان جدید بالای ایمپلنت وجود دارد، اما زمانی که نفوذ ایمپلنت به سینوس بیشتر از ۲ میلی متر است، غشا قادر به ترمیم نیست خرابی های آن برروی سطح ایمپلنت جمع می شوند که می تواند منجر به سینوزیت گردد.

اما عوارض دراز مدت جمع شدن خرابی های غشا برروی ایمپلنت و سوراخ شدن غشا تاکنون ارزیابی نشده است.

در این پژوهش میزان فرورفتگی های مختلف ایمپلنت در طولانی مدت بررسی گردیده است.

نتایج بدین صورت بود که نرخ موفقیت از نفوذهای بالای ۴ میلی متر و پایین ۴ میلی متر تفاوت آنچنانی ندارد، و به ترتیب ۹۸٫۵ درصد و ۹۹٫۵ درصد می باشد.

نتیجه دوم این پژوهش تحلیل عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی نفوذ ایمپلنت به داخل سینوس است، عوارض درمانگاهی بین پژوهش های مختلف بین ۵ تا ۱۴٫۳ درصد تغییر می کند. اصلی ترین عارضه درمانگاهی خونریزی از بینی بوده است که در واقع جز عوارض خفیف محسوب می شود.

عوارض رادیولوژیکی نیز تقریبا پایین بود و ۱۴٫۸ گزارش شد. معمول ترین عارضه ضخیم شدن غشا سینوس بود. این نتایج با پژوهش jung و همکارانش برروی سگ مطابقت داشت. او پس از ۶ ماه پیگیری فهمید که فرورفتن ایمپلنت به حفره سینوسی باعث آسیب پذیری در آن ناحیه نمی شود.

و هیچگونه تاثیر فیزیولوژیکی در آن ناحیه ندارد.

این پژوهش دارای محدودیت هایی است که اولین آن نبود گروه شاخص است چرا که نیاز است نتایج و عوارض قرارگیری ایمپلنت در استخوان خودی را با استخوان پیوند دهنده مقایسه کرد.

دومی نوع پژوهش های بررسی شده است که مربوط به گذشته هستند.

سومی نبود روش ارزیابی مناسب برای مقدار دقیق فرورفتن ایمپلنت به داخل سینوس است و اینکه آیا غشا سوراخ شده است یا نه. پژوهش های آینده می بایست بر روی مطالعه تصادفی روش های پیوندی تمرکز کند و میزان عوارض و رضایت بخشی بیماران را بررسی کند. علاوه بر این امکان قرار دهی ایمپلنت با طول کوتاه به منظور جلوگیری از ورود سینوس نیز جالب به نظر می آید.

نتیجه گیری:

این پژوهش نشان داد ورود ایمپلنت به حفره سینوسی بدون ماده پیوند دهنده تاثیری بر روی نرخ موفقیت آن ندارد. نرخ موفقیت آن ۹۵٫۶ درصد است و ربطی به میزان ورود نیز ندارد. (کمتر از ۴ میلی متر یا بالاتر).

ورود ایمپلنت به حفره سینوسی عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی را تحت تاثیر قرار نداد.

هم چنین تحقیقات گسترده ای می بایست در دستور کار قرار گیرد تا روش های مختلف را در مکان و شرایط بررسی کند و نتایج آن ها را مقایسه کند.

ایمپلنت فوری دریک روز والزامات آن

برای افرادی که مدت زمان کاشت دندان به روش سنتی را نمی پسندند ،اگر شرایط استخوانی فرد خوب باشد و دچار تحلیل نشده باشد می توان در روز جراحی روکش موقت را نیز تحویل بیمار داد و در چند روز بهد روکش دائم را به بیمار می دهند

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

بدون دندان هیچ سرگرمی خوشحال کننده نیست، موضوعی ناراحت کننده بوده و برای بعضی افراد شرم آور می باشد،

در این مواقع می توان از ایمپلنت استفاده کرد، اما کاشت ایمپلنت دارای یک دوره طولانی مدت است تا شخص صاحب دندان شود، به همین دلیل کاشت ایمپلنت یک روزه یک گزینه عالی برای بسیاری از متقاضیان می باشد.

تفاوت بین ایمپلنت های فوری و ایمپلنت هایی که به روش سنتی قرار داده می شوند، فاصله بین قرار دادن فیکسچر و روکش دندان است، در ایمپلنت یک روزه یا فوری، با توجه به موقعیت استخوان فک و میزان استخوان می توان همزمان با کشیدن دندان، پایه ایمپلنت را قرار داده و در همان روز روکش موقتی به بیمار تحویل داده شود و روکش اصلی طی چند روز تحویل داده می شود.

زمانی که شخصی با استخوان تحلیل رفته تصمیم به کاشت ایمپلنت می گیرد، جراح پس از بررسی ابتدا باید پیوند استخوان را برای او انجام دهد. انواع پیوند استخوان در جراحی کاشت ایمپلنت برای افرادی که استخوان تحلیل رفته دارند وجود دارد که استخوان از بخش های مختلف از بدن خود شخص تهیه می شود یا از پودر استخوان موجود در بازار به عنوان محرک برای رشد استخوان استفاده می شود تا قطر استخوان افزایش یابد.

در این صورت متقاضی پس از انجام graft یا پیوند استخوان باید مدتی را جهت افزایش قطر استخوان صرف کند، اما در روش ایمپلنتایک روزه قطر استخوان کافی بوده و جراح بلافاصله پس از قرار دادن پایه ایمپلنت یا فیکسچر، اباتمنت و در نهایت روکش را نیز قرار می دهد، این فرآیند با برش لثه و یا بدون برش لثه انجام می شود . در روش بدون برش لثه می توان بدون این که لثه برش داده شود و گاها به وسیله راهنمای جراحی ((surgical guide محل قرارگیری ایمپلنت مشخص شده و پایه ایمپلنت در آن قرار داده می شود.

ویدئوی بالا کاشت دندان در کلینیک دندانپزشکی مدرن در یک روز همزمان با کشیدن دندان را نشان می دهد.